Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1- Davalı s vekilinin temyizi bakımından:
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi hükmüne göre ise İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
Olayda hüküm 25/11/2015 tarihinde temyiz eden davalı S vekiline tebliğ edilmiş, temyiz ise 07/12/2015 tarihinde gerçekleşmiştir. Şu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi fazlası ile geçmiştir.
Mahkemece davalı S vekilinin temyiz talebinin süre aşımı nedeniyle reddine ilişkin 2014/14 Esas ve 2015/178 Karar sayılı ve 30/12/2015 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla davalı S vekilinin bu kararın temyizine yönelik temyiz talebinin reddi ile ek kararın ONANMASINA,
2- Davalı işveren şirketlerin temyizi bakımından:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, hüküm fıkrasında davacının 18 yaşın altında kaldığı süre yönünden hizmet tespitine karar verilmiş ise de 506 sayılı yasanın 60/G maddesinin hükmün infazında Kurum tarafından dikkate alınması mümkün olduğundan davalı işveren şirketlerin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle, sonucu itibari ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan Kurum haricindekilere yükletilmesine, 03/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.