Muğla Ceza Kararları - 4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/6113 Esas 2018/3456 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6113
Karar No: 2018/3456

4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/6113 Esas 2018/3456 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, 4733 sayılı Yasaya muhalefetten dolayı hükümlülük, müsadere ve tasfiye kararını vermiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi nedeniyle, bu maddenin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın kendi altsoyu üzerindeki hakları ve yetkileri korunurken, diğerleri ile ilgili bu haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca kararda, eşyanın müsaderesi yerine tasfiyesine de karar verilmiştir. Adli para cezasına ilişkin ise CMK.nun 232/6. maddesi yerine TCK.nun 52/2. maddesi gösterilmediğinden ve bu şekilde yasaya aykırı davranıldığından bahsedilmiştir. Hüküm, bu hususlar dikkate alınarak düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise 4733 sayılı Yasa, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi, 5607 sayılı Yasa'nın 16. maddesi ve TCK'nun 52/2. maddesi belirtilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2015/6113 E. , 2018/3456 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
11)24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2)Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de karar verilmesi,
3) Adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK.nun 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davaranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine "24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi, hükmün eşya müsaderesine ilişkin bendinde yer alan "5607 sayılı Yasanın 16. maddesi gereğince suça konu eşyanın bozulma ihtimali nazara alındığında kararın kesinleşmesinin beklenmeksizin anılan eşyanın tasfiyesine" ifadesinin hükümden çıkartılması ve hükmün doğrudan verilen gün adli para cezasının 20,00 TL üzerinden adli para cezasına çevrilmesine ilişkin bendine "52/2" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.