Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından sanık ..."in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 35, 116/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis ve 5 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, hapis cezalarının aynı Kanun"un 58/6 ve 58/7. maddeleri gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair Gaziosmanpaşa 15. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 27/05/2015 tarih, 2015/160 Esas ve 2015/59 Karar sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı"nca verilen 28/02/2018 tarih ve 94660652-105-34-12157-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 09/03/2018 tarih ve 2018/19321 sayılı ihbarnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
MEZKUR İHBARNAMEDE:
Dosya kapsamına göre, mahkûmiyet hükmünün 2-b bendinde, sanığa verilen cezanın mükkerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği, hükümde hangi mahkeme ilâmının tekerrüre esas alındığının belirtilmediği, adlî sicil kaydının incelenmesinde İstanbul 23. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/11/2012 tarih, 2012/140 Esas ve 2012/964 Karar sayılı ilâmının bulunduğu, ancak bu ilâmdaki 10 ay hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 50/1-c maddesi gereğince en az 2 yıl süreyle bir meslek veya sanat edinmeyi sağlamak amacıyla bir eğitim kurumuna devam etmesi tedbirine çevrildiği, anılan Kanun’un 50/5. maddesindeki "Uygulamada asıl mahkûmiyet bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası veya tedbirdir." düzenlemesi karşısında, sanık hakkındaki asıl mahkûmiyetin tedbir olduğu, 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi uyarınca sadece hapis ve adlî para cezaları için tekerrür uygulanabileceği gözetilmeksizin, yazılı şekilde sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesinde,
İsabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
DOSYA İNCELENEREK GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Hükümlü hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan ilamın hükümde gösterilmediği, 5237 sayılı TCK"nın 58/1. maddesinde “Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez.”, 58/2. maddesinde “Tekerrür hükümleri, önceden işlenen suçtan dolayı; a) Beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkumiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl, b) Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adli para cezasına mahkumiyet halinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl, geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz.” ve 5275 sayılı CGTİHK"nın 108/2. maddesinde “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamaz.” hükümlerinin yer aldığı, bu hükümlerden, diğer koşulların bulunması şartı ile ancak hapis ve adli para cezası mahkumiyetlerinin tekerrür uygulamasına esas alınabileceği sonucunun çıkartılabileceği, hükümlüye ait adlî sicil kaydının incelenmesinde İstanbul 23. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 21/11/2012 tarih, 2012/140 Esas ve 2012/964 Karar sayılı ilâmının bulunduğu, ancak bu ilâmdaki 10 ay hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 50/1-c maddesi gereğince en az 2 yıl süreyle bir meslek veya sanat edinmeyi sağlamak amacıyla bir eğitim kurumuna devam etmesi tedbirine çevrildiği, 5237 sayılı TCK"nın 50/5. maddesindeki "Uygulamada asıl mahkûmiyet bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası veya tedbirdir." düzenlemesi karşısında, hükümlü hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan ilamdaki asıl mahkûmiyetin tedbir olduğu ve tekerrür uygulamasına esas alınamayacağı, kaldı ki hükümlünün adli sicil kaydında başkaca bir mahkumiyetinin de bulunmadığı anlaşılmakla, bu haliyle tekerrüre esas bir mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi nedeniyle, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağına ilişkin kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden KABULÜ ile Gaziosmanpaşa 15. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/05/2015 tarih, 2015/160 Esas ve 2015/59 Karar sayılı hükmünün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle, hükümlü ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükmün “C-Cezanın Yerine Getirilmesi” başlıklı bölümünün “2-b” bendindeki “Sanık ... hakkında önceden işlediği suçtan sonra süresi içiresinde atılı bulunan suçu işlediği anlaşılmakla sanığın cezasının 5237 sayılı Kanun"un 58. Madde 6.f ve 7.f maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine; cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ilişkin kısmın çıkarılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 21/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.