Davacı, iş kazası sonucu maluliyet oranının tespitine, maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre; davalı Kurum"un aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, asıl dosya açısından davalı hakkındaki davanın feragat nedeniyle reddine, davalı Suzan hakkındaki davanın kabulüne, birleşen Esas sayılı dosya açısından 8.887,01 TL maddi tazminatın 04/02/1993 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı "dan tahsiline, birleşen Esas sayılı dosya açısından ise davanın konusuz kalması nedeniyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, birleşen Esas sayılı dosyanın dava dilekçesindeki maddi tazminat talebinin 887.701.867 Eski Türk Lirası olduğu, her ne kadar adı geçen bu birleşen dosyanın dava dilekçesinde olay tarihinden yasal faiz talep edilmiş ise de davacı tarafın 18/11/2014 havale dilekçesinde bu birleşen Esas sayılı dosyaya yönelik olduğu açıkça anlaşılan açıklamalarında taleplerinin 8.887,01 TL maddi tazminat olarak belirtildiği, ayrıca bu miktara 16/04/2000 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasını istedikleri anlaşılmaktadır.
Mahkemece taleple bağlı olarak karar verilmesi gerektiği HUMK’nun 74 ve HMK ’nun 26. Maddelerinin emredici kuralıdır. Hal böyle olunca birleşen 2000/184 Esas sayılı dosya açısından verilen kararda, davacının birleşen bu dosyadaki maddi tazminat talebinin Yeni Türk Lirasına çevrilmesi halinde 887,70 TL olduğu gözden kaçırılarak davacı lehine 8.887,01 TL maddi tazminata hükmedilmek, davacının bu tazminata 16/04/2000 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasını istediği dikkate alındığında 04/02/1993 tarihinden itibaren faiz işletmek suretiyle talebin aşılması isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmadan, maddi tazminatta talebin aşılması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 03/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.