Ankara Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/727 Esas 2021/469 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/727
Karar No: 2021/469
Karar Tarihi: 08.02.2021

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/727 Esas 2021/469 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir kasten yaralama suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet hükmünü incelerken, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı nedeniyle yapılan itirazın incelenmesi için dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar verdi. Ayrıca, savunma hakkının kısıtlanması ve yargılamanın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 196/2 maddesine aykırı bir şekilde yapıldığı gerekçesiyle, hükmün bozulmasına hükmedildi. Kanun maddeleri açıklandığında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı itirazın 5271 sayılı CMK'nin 231/12 maddesi uyarınca yapılması gerektiği ve savunma hakkının 6. maddeye göre sanığın yararına yorumlanması gerektiği vurgulandı.

1. Ceza Dairesi 2021/727 E. , 2021/469 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair,

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
"Hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kararlarına karşı başvurulacak yasa yolu 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesinde hiçbir istisna öngörülmeksizin "itiraz" olduğu belirtilmekle, itiraz mercii tarafından incelenerek karar verilmek üzere temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Alt sınırı 5 yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren suçlarda, sanık savunmasının istinabe yoluyla alınamayacağı gözetilmeden, 5271 sayılı CMK’nin 196/2 maddesine aykırı şekilde yargılamaya devamla hüküm tesisi,
b) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.