MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkiline ödenmediğini iddia ettiği fazla çalışma, ulusal bayram- genel tatil ve seyyar görev tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacı Temyizi Yönünden;
Bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesi istemiyle açılan davada, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş ise de, davacı asilin 03.01.2018 tarihli dilekçesiyle temyiz isteminden feragat ettiği anlaşılmakla, davacının temyiz isteminin feragat nedeniyle REDDİNE,
Davalı Temyizine Gelince;
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu davacının fazla mesai yapıp yapmadığı ve fazla mesai süresinin hesaplanması noktasındadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir. Somut olayda; davacı işçi, on gün çalışma ve on gün dinlenme usulü ile çalıştığını ileri sürmüş, davalı yan davacının haftanın 7 günü çalıştığı yönündeki iddiasının yerinde olmadığını, fazla çalışma alacağının bulunmadığını savunmuştur. Mahkemece hükme esas bilirkişi raporunda; dosya kapsamına göre davacının 24 saatlik çalışmasının 14 saatinin fiili çalışma olduğu, 3 saat ara dinlenme tenzili ile günde fiilen 11 saat çalıştığı ve bu suretle haftanın 7 günü, toplam 77 saat çalışarak haftalık 32 saat fazla çalışma yaptığının tespit edilmiştir. Ancak söz konusu bilirkişi tespitinin fazla çalışma hesabı yönünden; gerek kabul edilen çalışma saatlerine, gerekse dosya içeriği itibariyle kanıtlanan çalışma sistemine ilişkin davacı iddiasına göre hatalı değerlendirildiği anlaşılmaktadır. Nitekim, davacı ile talep konusu dönem işyerinde birlikte çalışan işçi tarafından açılan ve Dairemizin 2014/12457 Esas sayılı ilamı ile onanan emsal nitelikteki dosyada da, on gün çalışma, on gün dinlenme ve 24 saat çalışma usulü ile iki ay içinde 30 gün çalışıldığı, 24 saatlik çalışmada fiilen 14 saat çalışma yaptığı 11 saati aşan 3 saatinin fazla çalışma olduğu ve bu suretle ayda ortalama 45 saat fazla çalışma yapıldığı tespit edildiği görülmektedir. Bu itibarla, davacı ile aynı çalışma düzeninde çalışan davacı tanığının anlatımı, işyerinde iddia konusu çalışma sisteminin uygulandığını gösterir puantaj kaydı, yapılan işin niteliği ve emsal nitelikte olan dosyadaki belirleme de dikkate alınarak davacının ayda ortalama 45 saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine uygun düşecektir.
3- Taraflar arasında davalı lehine vekalet ücretinin hüküm altına alınıp alınmayacağı noktasında da uyuşmazlık bulunmaktadır.Somut olayda; Mahkemece dava konusu alacak taleplerinde reddedilen miktarlar bulunmasına rağmen, kendisini vekil ile temsil ettiren davalı lehine, fazla çalışma ücreti yönünden takdiri indirim nedeni ile reddedilen alacak kesimi haricindeki reddedilen alacak tutarları nazara alınarak vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 20.01.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.