MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/11/2014 tarih ve 2014/297-2014/380 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin “...” ibareli tüm sınıflarda mal ve hizmetleri içeren tescilli tanınmış markaların sahibi olduğunu ve markaların uzun süredir kullanıldığını, davalının müvekkili markalarıyla iltibas yaratan ve onların tanınmışlığından haksız yarar sağlayacak şekilde 2011/98086 numaralı "..." ibareli ve 35/1-5. sınıf hizmetleri içeren marka tescil başvurunda bulunduğunu, başvurusunun ilanı üzerine iltibas ve tanınmışlık vakıalarına dayalı olarak itirazlarının önce markalar dairesi ve nihai olarak da YİDK tarafından reddedildiğini ileri sürerek YİDK kararının iptaline ve davalı adına tescil olunan markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili; kurum tarafından yapılan işlemlerin hukuka uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacı markaları ile davalı başvurusunun konusu olan ibare arasında esas ve yardımcı unsurları, biçim ve umumi intiba itibariyle bir benzerlik bulunmadığı ve her birinin bütünü itibariyle bıraktığı etkinin de farklı bulunması sebebiyle karıştırmaya sebebiyet verebilecek derecede bir yakınlık olmadığı, davalı başvurusunun 35/1-5. sınıf hizmetleri içermekte olduğu ve davacı markalarının ise bankacılık sektöründe tanınmışlık taşıdığı, bu bağlamda davalının, davacı markasının tanınmışlığından istifade etmek suretiyle toplumun dikkatini çekmek ve onun temsil ettiği imaj ve güvenin, hiç bir masraf ve çaba harcanmadan kendi ürün veya hizmetlerine devrini sağlama olanağı bulunmadığı, ayrıca tescilli bir marka ile iltibas yaratmayan işaretin marka tescil başvurusunda bulunmanın kötüniyet olarak değerlendirilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 03,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.