Kayseri Ceza Kararları - Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/728 Esas 2019/8658 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/728
Karar No: 2019/8658
Karar Tarihi: 11.09.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/728 Esas 2019/8658 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir taksirle yaralama davasında sanık mahkum edildi. Sanık müdafii kararı temyiz etti. Dosyada yapılan yargılamalar ve deliller incelendikten sonra, sanık müdafii tarafından yapılan eksik incelemeye, bilirkişi raporuna ve sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin temyiz itirazları reddedildi. Ancak, CMK'nın 230. maddesi hükümleri gereğince hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken konulara açıklık getirilmediği için mahkeme kararı bozuldu. Sanık hakkında tayin edilen hapis cezası TCK'nın 50. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrildi ancak, hapis cezasının ertelenip ertelenmeyeceği tartışılmadan hüküm kurulduğu için CMK'nın 230/1-d maddesine aykırı davranılmıştır. Bu sebeple, hüküm isteme aykırı olarak BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 ve CMK'nın 230 ve 232. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/728 E. , 2019/8658 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince
mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik incelemeye, bilirkişi raporuna, sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas-2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 50. maddesi hükmüne göre adli para cezasına çevrilmesine karar verilmiş olmakla birlikte, hapis cezasının ertelenmesinin düzenlendiği TCK"nın 51. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.