Basit yaralama suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, dair Düzce 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2016 tarihli ve 2015/73 Esas, 2016/182 Karar sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanık tarafından yapılan yeniden yargılanma talebinin reddine ilişkin anılan Mahkemenin 09.12.2019 tarihli ve 2015/73 Esas, 2016/182 Karar sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın kabulüne ve dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine dair mercii Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.01.2020 tarihli ve 2020/1 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 18.11.2020 tarihli ve 2020/9606 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.01.2021 tarihli ve 2020/107401 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34 ve 35. maddeleriyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanu"nun 253 ve 254. maddelerinde yapılan değişiklik çerçevesinde, 6763 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce de, basit yaralama suçunun uzlaşmaya tâbi olduğu, müştekiye soruşturma aşamasında uzlaşma teklifinin yapıldığı ve 23.06.2014 tarihli uzlaşma teklif formundan da anlaşılacağı üzere müştekinin uzlaştırma teklifini kabul etmediği ve açılan kamu davası neticesinde sanığın mahkumiyetine karar verildiği, dolayısıyla bu suç yönünden yeniden uzlaştırma işlemleri yapılamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Genel Kurulunun 25.10.2018 tarih ve 2018/394 Esas - 2018/478 sayılı Kararı gereğince ve 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34 ve 35. maddeleriyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un 253 ve 254. maddelerinde yapılan değişiklik çerçevesinde, 6763 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemenin yürürlüğe girdiği tarihten önce usulüne uygun olarak yapılan uzlaşma tekliflerinin geçerli olduğu ve bu nedenle uzlaşma teklifi yapılmış ve kabul edilmemiş olan dosyalarda yeniden uzlaşma teklifi yapılmasına gerek bulunmadığı cihetle, somut olayda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi kapsamında kalan eylemin kanun değişikliği öncesinde de uzlaştırma kapsamında bulunduğu ve müştekinin uzlaşmak istemediğini beyan etmesi, yapılan uzlaşma teklifinin de usulüne uygun olması nedeniyle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine dair mercii kararında isabet görülmemiştir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.01.2020 tarihli ve 2020/1 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.02.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.