MAHKEMESİ : ANKARA 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/06/2014
NUMARASI : 2013/651-2014/836

Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, asıl dava ve birleşen davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi ve davacılar yönünden ise katılma yolu ile temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Asıl davada davacı Z.. Ş.. vekili, dava dilekçesinde; tarafların Şereflikoçhisar 2.Asliye Hukuk Mahkemesinin 1998/61 esas ve 1998/235 karar sayılı kararıyla boşandıklarını, müvekkili lehine yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, bu nafakanın en son Ankara 1.Aile Mahkemesinin 2003/10 esas ve 2004/183 karar sayılı kararıyla aylık 350 TL"ye yükseltildiğini; müvekkilinin yakıt, giyim, gıda ve yol harcamalarının arttığını, ihtiyaçlarını karşılamakta zorlandığını ileri sürerek; daha önce müvekkili lehine hükmedilen aylık 350 TL yoksulluk nafakasının aylık 1.200 TL"ye yükseltilmesine ve dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak müvekkiline verilmesine karar verilmesini istemiştir.
Birleşen davada, davacı A.. K.., dava dilekçesinde; davalının babası olduğunu, annesiyle babasının kendisi çok küçükken ayrıldıklarını, kendisinin paraya ihtiyacının olduğunu, davalının Almanyada işçi olarak çalıştığını, iyi bir gelirinin bulunmasına rağmen kendisine maddi yönden yardımcı olmadığını ileri sürerek; dava tarihinden geçerli olmak üzere aylık 1.100 TL yardım nafakasının davalıdan alınarak kendisine verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde; asıl ve birleşen davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; asıl davanın kısmen kabulü ile, aylık 350 TL yoksulluk nafakasının dava tarihi olan 17/05/2013 tarihinden geçerli olmak üzere aylık 500 TL"ye yükseltilmesine; birleşen davanın kısmen kabulü ile davacı A.. K.. lehine aylık 500 TL yardım nafakasının davalıdan alınarak davacı A.. K.."a verilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, asıl ve birleşen davalarda davalının tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davacı vekili, asıl davada; dava tarihinden itibaren faiz talebinde bulunmuş ise de, mahkemece bu hususta bir karar verilmemesi doğru olmamıştır.
Ne var ki, kanuna uygun olmayan bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, bu yöne ilişen temyiz itirazlarının kabulü ile asıl davaya ilişkin hüküm fıkrasının 1.bendinin 5.satırında yer alan " yükseltilmesine " kelimesinden sonra gelmek üzere “ artırılan yoksulluk nafakası miktarına karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte " ifadesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 2,50 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, 28.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.