MAHKEMESİ : TURHAL 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 31/01/2014
NUMARASI : 2013/200-2014/54

Taraflar arasındaki tedbir nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 04/05/1983 tarihinde evlendiklerini, davalının evi terk ettiğini, maddi manevi desteğinin olmadığını, müvekkilinin aylık 200TL kira verdiğini belirterek, davalının evi terk ettiği 2003 yılından başlamak üzere aylık 700TL tedbir nafakasının davalıdan alınarak müvekkiline verilmesi talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; davacı lehine 450,00 TL tedbir nafakasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4. maddesi uyarınca, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunun üçüncü kısmı (vesayet) hariç olmak üzere ikinci kitabı ile 4722 sayılı Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna göre aile hukukundan doğan dava ve işler, Aile Mahkemesinde görülür.
Mahkemelerin görevi kamu düzenine ilişkin olduğundan görev hususunun yargılamanın her aşamasında re’sen dikkate alınması gerekir.
Somut olayda talep; Aile Hukukundan (tedbir nafakası isteminden) doğduğuna göre, açılan bu davaya 4787 sayılı yasanın 4. maddesi gereğince, aile mahkemesinde bakılması gerekmektedir.
Mahkemece; görev hususu düşünülmeksizin, o yerde ayrı bir aile mahkemesi varsa çekişmenin aile mahkemesinde görülmesi için görevsizlik kararı verilmesi, aksi halde davaya aile mahkemesi sıfatıyla bakılması gerektiği gözetilmeden, anılan kanun hükmüne aykırı şekilde işin esasına girilerek hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.