MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Davacı, Kurum işleminin iptali ile prim borcu bulunmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının sigortasız işçi çalıştırdığı gerekçesiyle prim tahakkuku ve idari para cezası ve gecikme zammına ilişkin Kurum işleminin iptali ile borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir.
506 sayılı Yasa"nın 79. maddesi ve diğer hükümler birlikte değerlendirildiğinde, Kurum kendisine bildirilen ve bildirilmeyen işçilik yönünde inceleme yapma yetkisine sahiptir. 6.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4958 sayılı Yasa"dan önce durum bu merkezde olduğu gibi 506 sayılı Yasa"da değişiklik yapan 4958 sayılı Yasa"nın 37. ve 49. maddeleri gereğince de Kurumun ölçümleme hakkının bulunduğu açıktır. ."nun günlü Esas, Karar sayılı Kararı da aynı yöndedir. Kurum işin genel niteliğini, işte kullanılan teknik yöntemleri, işin büyüklüğü, tamamlama süresini, işyeri koşullarını, istihkak tutarlarını kısaca işçilik bildirilmesi gereken işle ilgili tüm verileri gözetmek, gerekirse emsalleriyle kıyaslamak, mahallinde işi bizzat denetlemek, işle ilgili tüm verileri dikkate alarak eksik işçilik bildirimini saptamak yetkisine sahiptir.
506 Sayılı Kanunun 80. maddesinde 3917 sayılı Kanunla yapılan değişiklik uyarınca, Kurumun süresi içerisinde ödenmeyen prim ve diğer alacaklarının tahsilinde 6183 Sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması gereği öngörülmüş; 3917 Sayılı Kanunla yapılan bu değişiklik aynı Kanunun 8. maddesi hükmüne göre 08.12.1993 tarihinde yürürlüğe girmiş; daha sonra 24.6.2004 tarih, 5198 sayılı Yasayla aynı maddede yapılan değişiklik sonucunda, Kurum alacaklarının tahsilinde 6183 sayılı Yasanın 102. maddesinin de uygulanma olanağı bulunmadığı düzenlemesi getirilmiş ve düzenleme 06.7.2004 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu durumda zamanaşımı süresi bakımından 3917 Sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 08.12.1993 tarihinden önceki dönemle, 5198 sayılı Yasanın yürürlüğü sonrası döneme ilişkin prim ve gecikme zamları yönünden, Sosyal Sigortalar Kurumu’nun alacak hakkı, Borçlar Kanunu’nun 125. maddesinde öngörülen 10 yıllık zamanaşımı süresine tabidir. Giderek zamanaşımının başlangıç tarihi ise yine Borçlar Kanunu’nun 128. maddesi gereğince alacağın muaccel olduğu tarihtir ve zamanaşımının kesilmesi ve durdurulmasına ilişkin Borçlar Kanunu’nun 132. ve ardından gelen maddeleri de burada aynen geçerlidir. 08.12.1993 tarihinden yürürlüğe giren 3917 Sayılı Kanunun getirdiği düzenlemenin geçerli olduğu tarihler arasındaki döneme ilişkin prim ve gecikme zammı alacakları yönünden ise, 6183 Sayılı Kanunun zamanaşımına ilişkin 102. ve ardından gelen maddeleri geçerlidir. Bu yönde 102. madde hükmüne göre zamanaşımı süresi 5 yıl olup, zamanaşımı süresinin başlangıcı ise alacağın vadesinin rastladığı takvim yılını takip eden yıl başıdır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, Kurumun .............."n den gelen servis ihalesine ilişkin evrakların incelenmesi sonucu davacının .........’ı sigortasız çalıştırdığı tespit edilerek 2012/9-2013/6. Aylara ilişkin .......... TL pirim borcu tahakkuku yaptığı bu nedenle ............ TL ile idari para cezası uyguladığı, davacının bu borca karşı 07.10.2013 tarihinde itirazda bulunmuş ise de komisyonun itirazı reddettiğine dair kararın 11.11.2013 tarihinde tebliğ edildiği davanın süresinde açıldığı, nün tarihinde ihaleyi .............. Kooperatifinin aldığını, ... kendi adına taşıma ihalesi almadığını, ..."a ait Plaka sayılı araç taşıma yapacak araçların arasında bildirildiği, şoförlüğünü de ................’ın yapacağı bildirildiği, davacının 11.09.2013 tarihinde aracını Kooperatife devrettiği, anlaşılmaktadır.
Somut olayda mahkemece, söz konusu aracı davacının işletip işletmediği araştırılmadan ve idari para cezası açısından ise İdari Yargının görevli olduğu değerlendirilmeden sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Yapılacak iş; öncelikle idari para cezasının iptaline ilişkin dava tefrik edilerek, bu davaya bakmaya idari yargı yeri görevli olduğundan dava dilekçesinin yargı yolu bakımından reddine karar vermek, prim tahakkuku açısından ise davacının söz konusu servis aracını noterden sattığı değerlendirilerek bu aracı Kooperatifin mi davacının mı işletmeye devam ettiği, ihale parasının kime ödendiğini, şoförün ücretini kimden aldığını araştırmak suretiyle sonuca gitmek gerekir .
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın özellik dava konusu olayla ilgili yeterli kanıt toplanmadan yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 10.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.