Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, Belediyenin mülkiyetinde bulunan dava konusu 163 ada 7 parsel sayılı taşınmazın Belediye Meclisinin 28.10.2002 tarih 145 sayılı kararı ile davalı idareye devrinin kararlaştırıldığını, Belediye Meclis kararında yer almamasına rağmen taşınmaz üzerine davalı idare lehine 99 yıllığına intifa hakkı kurulduğunu, Belediye Meclisinin 05.08.2010 tarih 222 sayılı kararı ile yukarıda belirtilen kararın iptaline karar verildiğini bu nedenle davalı idarenin haksız işgalci olduğunu ileri sürerek elatmanın önlenmesini istemiştir.
Davalı, davacı ... Meclisinin 05/08/2010 tarih 222 sayılı kararının iptali için İdare Mahkemesinde dava açtıklarını, bu davanın eldeki davada bekletici mesele yapılmasını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, taşınmaz üzerindeki intifa şerhinin belediye meclisince iptaline yönelik meclis kararının idare mahkemesince iptal edildiği gibi şerhin kaldırılmasına yönelik açılan davanın reddedildiği, davalı İdarenin kullanımında haklı bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’nin raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 6,20 .-TL. bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.