MAHKEMESİ : VAN 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/11/2013
NUMARASI : 2012/192-2013/462

Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, duruşmalı olarak incelenmesi davalı tarafından istenilmekle; daha önceden belirlenen, 28.04.2015 tarihli duruşma günü için yapılan tebligat üzerine; temyiz eden davalı vekili Av. F.. K.. geldi. Davacılar ve vekili adına gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı ve işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00"e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar vekili dilekçesinde; küçük Emrah"ın, .. Köyü kırsalında ot biçmekte olan babası ve akrabalarına su pınarından su almaya giderken, davalı şirkete ait elektrik iletim hattını taşıyan direğin yana yatar vaziyette ve elektirik tellerinin 70 cm yakınından geçmesi ve küçüğün de bunu fark etmememesi nedeniyle, tellere çarpması sonucu, elektrik akımına kapılarak ağır şekilde yaralandığını; bir çok hastanede tedavi gördüğünü; olayda, davalı şirketin kusur ve ihmalinin bulunduğunu iddia ederek; fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile, davacı küçük Emrah için 1000 TL maddi ve 100.000 TL manevi, davacı baba ve anne için ayrı ayrı 50.000 TL manevi ve 4 kardeşin her biri için ayrı ayrı 20.000 TL manevi tazminat olmak üzere, toplam da 281.000 TL tazminatın, olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili savunmasında; husumet ve zamanaşımı itirazında bulunarak, olayda kusurlarının bulunmadığını ve talep edilen tazminat tutarlarının fahiş olduğunu beyan ederek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, 40.137,80 TL maddi tazminatın 03/07/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine; manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne, davacı anne B.. S.. için 30.000 TL, baba T.. S.. için 30.000 TL, F.. S.., F.. S.. için ayrı ayrı 10.000 TL manevi tazminatın 03/07/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, manevi tazminat yönünden fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre,davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; Davacının olay nedeni ile uğradığı iş gücü kaybı oranının tespiti yönünden, tek kişilik adli tıp uzmanından rapor alınmış, 15/04/2013 tarihli rapor ile davacı küçüğün %8.1 oranında meslekte kazanma gücünde azalma olduğu belirlenmiş, mahkeme tarafından da bu rapor esas alınmak suretiyle hüküm kurulmuştur.
2659 sayılı Adli Tıp Kurumu Yasası"nın 16/II-c maddesi gereğince; meslekte kazanma gücü kaybı konusunda bilimsel ve teknik görüşlerini bildirmekle görevli Adli Tıp Kurumu 3.İhtisas Kurulu olup, bu kuruldan alınacak rapora göre karar verilmesi gerekir.
Yerel mahkemece, açıklanan yönler gözetilmeyerek, eksik incelemeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun görülmediğinden, kararın bozulması gerekmiştir.
Diğer yandan; iş göremezlik tazminatının hesabına ilişkin olarak yaptırılan bilirkişi incelemesinde, bilirkişi tarafından CSO yaşam tablosu esas alınarak hesaplama yapıldığı, mahkemece bu raporun esas alınarak hüküm tesis edildiği görülmüştür.
Yargıda çok uzun yıllar "sabit taksitli rant" formülleriyle yapılan hesaplar geçerli sayılmış iken Yargıtay, 1993 Ankara Sempozyumunda varılan uzlaşı sonucu "progressif rant" olarak adlandırılan kolay anlaşılır, basit bir hesaplama yöntemini uygulamaya koymuştur. Yaşam tablosu ise; halen yargıda ve Sosyal Güvenlik Kurumunda uygulanması zorunlu olan PMF-1931 Yaşam Tablosu"dur.
Bu tablonun yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 22.maddesi olup, iş kazalarıyla meslek hastalıkları ve Analık Sigortaları Hakkında 4722 sayılı Kanuna ek olarak (Çalışma Bakanlığı ile Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı tarafından birlikte) hazırlanmış ve 1965 yılında yürürlüğe konulmuştur. Her ne kadar, 5510 sayılı yeni Sosyal Güvenlik Yasası"nda paralel bir hüküm bulunmamakta ise de geçici 3.madde hükmü gereğince yeni düzenleme yapılıncaya kadar aykırı olmayan hükümler uygulanmaya devam edecektir. Başka bir ifade ile SGK ile yargı PMF-1931 yaşam tablosuna göre gelir bağlamaya ve tazminat hesaplamaya devam edecektir. Tazminat davalarında, Okyanus ötesi bir ülke olan ABD"nin CSO-1980 yaşam tablolarının (mortalite) kullanılmak istenilmesinin yasal bir dayanağı bulunmamaktadır.
O halde mahkemece, PMF-1931 yaşam tablosu esas alınarak belirlenecek tazminata hükmedilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı taraf için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 1.100 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalı tarafa verilmesine
ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 28.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.