Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1.Katılan sanık ... hakkında TCK"nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet.
2.Sanık ... hakkında TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet.

Taksirle öldürme suçundan katılan-sanık ... ve sanık ..."un mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan-sanık ... müdafii ve sanık ... müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1.Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur durumuna, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2.Katılan sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan- sanık müdafinin, sanığın atılı suçu işlediğine dair delil bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.