MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 07/02/2018 tarih ve 2016/337 E- 2018/46 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 07/03/2019 tarih ve 2018/848 E- 2019/253 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin halen faaliyetini sürdürdüğü "Şahin Yuvası Köşk" markasını kullanan işyerinin sahibi olduğunu, müvekkilinin belirtilen ibareyi 2005/50010 sayı ile tescil ettirdiğini, davalının aynı ibare altında işyeri açarak müvekkilinin markasına tecavüz ettiğini, davalının kullandığı markanın müvekkiline ait markanın aynısı olduğunu, özellikle müvekkilinin markasındaki esas unsur olan "Köşk" ibaresini davalının ön plana çıkardığını, müvekkilinin markasını kullanarak haksız kazanç elde ettiğini, davalı işyerinin müvekkiline ait şube gibi algılandığını ve müvekkilinin müşterilerinin davalıların işyerlerine gittiklerini, bu durumun müvekkilinin müşteri çevresini etkilediğini ve ekonomik olarak müvekkilini büyük zarara soktuğunu ileri sürerek müvekkiline ait markaya tecavüzünün önlenmesini, müvekkiline ait markaların kullanıldığı tabelaların sökülmesini, reklam vasıtası, basılı evrak ve ürünlerin toplatılmasını, masrafı davalıdan karşılanmak suretiyle hükmün ilanını, 50.000 TL manevi, 10.000 TL maddi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, süresi içinde davaya cevap vermemiş, beyan dilekçesi ile davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davacı adına tescilli markanın "ŞAHİN YUVASI KÖŞK" biçiminde olmasına karşılık davalı kullanımının "KÖŞK KEBAP SALONU" biçiminde olduğu, davacı markasında bütün kelimelerin aynı punto ile yer alması, "Şahin Yuvası" ibaresinin üstte konumlandırılması ve marka örneğinde bulunan "Köşk" ibaresinin hizmetin sunulduğu yeri belirten bir adlandırma olarak algılanabilecek olması nedenleri ile davacı markasının asli unsurunun "Şahin Yuvası" veya "Şahin Yuvası Köşk" ibarelerinin bütünü olduğu, buna karşılık davalı kullanımındaki asli unsurun "köşk" ibaresinden oluştuğu, asli unsuru "Şahin Yuvası" veya "Şahin Yuvası Köşk" ibareleri olan davacı markası ile asli unsuru "Köşk" olan davalı kullanımın yiyecek ve içecek sunulması hizmetlerinin ortalama tüketicisi nezdinde bütün olarak değerlendirildiğinde bağlantı kurulması ihtimali dahil karıştırılma ihtimali yaratabilecek derecede benzer olmadığı, davalı kullanımının davacı adına tescilli markadan doğan haklara tecavüz etmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya üzerinden yapılan istinaf incelemesinde; 556 sayılı KHK"nın 61. maddesinde, marka sahibinin izni olmaksızın, markanın veya ayırt edilmeyecek derecede benzerinin kullanılmasının marka hakkına tecavüz olduğu belirtilmiş olup, marka hakkı tecavüze uğrayan marka sahibinin, mahkemeden, bulunabileceği talepler de 556 sayılı KHK"nın 62. maddesinde belirtildiği, somut olayda da davacı vekilince, müvekkiline ait markaya bu kapsamda tecavüz edildiği ileri sürülmüş ancak 2005/50010 nolu markanın sahibinin dava dışı ... isimli kişi olduğu, bu kişi davacı şirketin yetkilisi ise de, davacı şirketin ayrı tüzel kişiliğinin bulunduğu gözetildiğinde, dava konusu taleplerin davacı şirket tarafından ileri sürülebilmesi için davacının dava konusu markanın inhisari lisans sahibi olması gerektiği, dosya kapsamında böyle bir iddia ve ispat olmadığı için marka sahibi olmayan davacının, markaya tecavüz ve buna bağlı olarak tazminat davalarını açması da mümkün olmadığı gerekçesiyle re’sen dikkate alınan gerekçelerle ilk derece mahkemesinin kaldırılmasına ve davanın aktif husumet ehliyeti yokluğuna karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,13/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.