MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki asıl yoksulluk nafakasının kaldırılması davası ile birleşen yoksulluk ve iştirak nafakasının artırılması davası üzerine mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, asıl davanın reddi ve birleşen davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekilleri tarafından duruşma istemli temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı - birleşen dosya davalısı asıl dava dilekçesinde; tarafların ... Aile Mahkemesinin 2010/733 Esas ve 2011/793 Karar sayılı ilamı ile boşandıklarını, davalı lehine 200 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, davalının sigortalı olarak çalışmaya başladığını, müvekkilinin çalışmadığını, yeniden evlendiğini, yoksulluk nafakasını ödemekte zorlandığını belirterek yoksulluk nafakasının kaldırılmasını talep etmiştir.
Davalı – birleşen dosya davacısı dilekçesinde; müvekkilinin yoksulluğunun ortadan kalkmadığını, davacının şoför olarak çalışmaya başladığını, maddi durumunun iyi olduğunu savunarak yoksulluk nafakasının kaldırılması talebinin reddine ve birleşen davasında ise boşanma davasında belirlenen 200 yoksulluk nafakasının 600 TL’ye ve 150 TL iştirak nafakasının 500 TL’ye çıkarılmasını ve her yıl enflasyon oranında arttırılmasını talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; asıl davanın reddine, birleşen davanın ise kısmen kabulü ile davalı- birleşen dava davacısının yoksulluk nafakası artışı talebinin reddine, müşterek çocuk için daha önce aylık 150 TL olarak belirlenen iştirak nafakasının aylık 250 TL"ye çıkartılmasına karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı- birleşen dava davalısı vekilinin tüm, davalı- birleşen dava davacısı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, asıl dava yönünden davanın reddi nedeniyle davalı-birleşen dava davacısı lehine 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedilmekle birlikte, birleşen dava yönünden de davanın kısmen kabulüne karar verilmesi nedeniyle davalı-birleşen dava davacısı lehine; karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 9/1 maddesinin “nafaka davalarında hükmolunan nafakanın bir yıllık tutarı üzerinden Tarifenin üçüncü kısmı gereğince hesaplanacak miktarın tamamı avukatlık ücreti olarak hükmolunur, bu miktarlar tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde davanın görüldüğü mahkemeye göre belirlenmiş bulunan ücretten az olamaz” hükmüne göre birleşen dosya yönünden de davalı- birleşen dava davacısı lehine 1.200,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru değilse de, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasına ayrı bir bent halinde “AAÜT. gereğince 1.200,00 TL vekalet ücretinin davacı- birleşen dava davalısından alınarak davalı- birleşen dava davacısına verilmesine” cümlesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.