MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 11.02.2013 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30.06.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, geçit hakkı tesisine ilişkindir.
Davacı, dava dilekçesinde, 101 ada 557 sayılı parseli yararına, davalılara ait taşınmazlar üzerinden geçit hakkı tesisini talep etmiştir.
Davalı ..., tarafların kendisi dışında akraba olduklarını, taşınmazların aynı taşınmazın bölünmesiyle oluştuğunu, taşınmazının bölünmesi halinde ciddi zararının doğacağını, en kısa, uygun ve ekonomik yerden yol verilmesi gerektiği, davanın pasif husumet yokluğundan reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 02.05.2016 tarih, 2015/3881 E, 2016/5292 K sayılı kararı ile mahkemece öncelikle yüzölçümü daha büyük olan 556 ve 567 sayılı parsellerin tamamı üzerinden olmak üzere; bunlardan 567 sayılı parselin kuzeyinden (parselin içerisinden) veya 556 sayılı parselin güneyinden veya kuzeyinden (parselin içerisinden) en uygun seçenekler belirlenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği sebepleri ile bozulmuştur.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda mahkemece, davanın kabulü ile;... ilçesi... köyü 101 ada 557 parsel sayılı taşınmaz lehine 22/04/2014 tarihli fen bilirkişisi raporunda ikinci ihtimal olarak düzenlenen şekli ile krokide "F" harfi ile gösterilen Yılmazlı köyü 101 ada 556 parselin 124,89 M2"lik kısmından 1,5 m genişliğinde ve krokide "G" harfi ile gösterilen ... Köyü 101 ada 567 parselin 126,92 m2"lik kısmından 1,50 m genişliğinde, toplam 84 m uzunluğunda ve 251,81 m2 alanda... köyü 101 ada 556 ve 567 parseller aleyhine geçit hakkı tesisine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... ve ..., temyiz etmiştir.
Türk Medeni Kanunu"nun 747. Maddesinde, genel yola çıkmak için yeterli yolu bulunmayan taşınmaz malikinin komşularından bedeli karşılığında en uygun yerin kendisine geçit hakkı olarak bırakılmasını isteyebileceği öngörülmüştür.
Saptanan geçit nedeniyle yükümlü taşınmaz malikine ödenmesi gereken bedel taşınmazın niteliği gözetilerek uzman bilirkişiler aracılığı ile objektif kıstaslar esas alınarak belirlenmelidir. Bu bedel de hükümden önce depo ettirilmelidir. Hemen belirtmek gerekir ki, bedelin belirlenmesinden sonra hüküm tarihine kadar taşınmazın değerinde önemli derecede değişim yaratabilecek uzunca bir süre geçmiş veya bedel tespitinden sonra yörede taşınmazın değerini artıracak değişiklikler meydana gelmiş olabilir. Bu gibi durumlarda mülkiyet hakkı kısıtlanan taşınmaz malikinin mağduriyetine neden olmamak ve diğer tarafın hakkın kötüye kullanılması sonucunu doğuracak olası davranışlarını önlemek için hüküm tarihine yakın yeni bir değer tespiti yapılmalıdır.
Bu ilkeler ışığında somut olaya gelince;Keşif tarihi ve karar tarihi arasında geçen sürede; enflasyon nedeni ile paranın satın alma gücünde meydana gelen azalma dikkate alınarak, mahkemece mahallinde yeniden keşif yapılarak ikinci ihtimaldeki geçiş güzergahının keşif tarihi itibarıyla yeniden değerinin belirlenmesi, belirlenen değerin depo edilmesinin sağlanması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... ve ..."ın, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
11.09.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.