Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK.nun 82/12.maddesinde; borçlunun haline münasip evinin haczolunamayacağı belirlendikten sonra, aynı maddede "ancak evin kıymeti fazla ise bedelinden haline münasip bir yer alabilecek miktarı borçluya bırakılmak üzere haczedilerek satılır" hükmüne yer verilmiştir.
Bir meskenin borçlunun haline münasip olup olmadığı, haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki "aile" terimi, geniş anlamlı olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar.
Somut olayda, borçlunun meskeniyet itirazında bulunulan 100 m² aşkın konutta, avukat oğlu ile birlikte oturduğu anlaşılmaktadır. İcra Mahkemesince, borçlunun haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli olan bedel bilirkişilere tesbit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalan alacaklıya ödenmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen ve ikamet için zorunlu ögeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. "Borçlunun ilçe merkezindeki evini satarak ilçe merkezinin dışında bir evde yaşamaya zorlanamayacağı" gerekçesinde de belirtilen nedenlerde isabet yoktur.
Dosyaya konulu bilirkişi raporları, yukarıda açıklanan kıstaslara cevap verecek nitelikte değildir.    
SONUÇ :Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 13.04.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.