MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 20/04/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 01/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 6831 sayılı Orman Kanunu"na muhalefetten kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, açılan davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı Orman İdaresi tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının 26/09/2011 tarihinde hayvanları otlatmak için Eski Harmanyeri mevkiine gittiğini, çay demlemek için ateş yaktığını, havanın rüzgarlı olması ve davalının tedbirsizlik ve dikkatsizliği neticesinde otların tutuştuğunu ve ormanlık alanda yangın çıktığını iddia ederek, oluşan zararının davalıdan tazminini talep etmiştir.
Davalı, hiçbir aşamada yangını çıkardığını kabul etmediğini, yangını çıkardığına dair kanıt da bulunmadığını beyanla açılan davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, davalının ceza yargılamasında da beraat ettiği gerekçesiyle açılan davanın reddine karar verilmiştir.
Kural olarak, 818 sayılı Borçlar Kanunu 53. (YBK/74) madde gereği; ceza mahkemesinde verilen beraat kararı hukuk hakimini bağlamaz ise de olgu tesbiti niteliğindeki maddi vakıaların belirlenmesine ilişkin belirlemeler ve mahkumiyet kararı hukuk hakimi yönünden bağlayıcıdır. Her ne kadar Asliye Ceza Mahkemesi 2011/566 ve 2012/336 karar sayılı dosyasında davalının beraatine karar verilmiş ise de karar Yargıtay Ceza Dairesi 2013/2615-2013/45834 sayılı ilamı ile "...sanığın, olayın akabinde jandarmaca alınan 26/9/2011 tarihli ifadesinde, hayvan otlatırken çay demlemek için ateş yaktığını ve rüzgarın etkisi ile ateşin yayıldığını ve yangın çıktığını beyan etmesine göre tutanağı düzenleyen ve ifadeyi alan jandarma görevlilerinin sanığın beyanının doğruluğu yönünden ifadelerinin alınmasından; sanığın babasının sanıkta zeka geriliği bulunduğunu iddia etmesine göre 5237 sayılı TCK"nin 32. maddesi kapsamında tam teşekküllü ruh hastalıkları hastanesinden raporunun alınmasından sonra bir hüküm tesisi gerektiği" gerekçesiyle bozulduğu anlaşılmaktadır. Davaya konu olayda; ceza yargılaması sonucunda verilecek kararın eldeki davayı etkileyecek nitelikte olması nedeni ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 165. maddesi gereğince Asliye Ceza Mahkemesi dava dosyası bekletici sorun yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.