MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 204 ada 5 parsel sayılı avlulu ev vasfındaki taşınmazının, davalı tarafından ikamet edilmek suretiyle işgal edildiğini, davalının hukuken korunabilir hiç bir hakkının bulunmadığını ileri sürerek, elatmanın önlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı, çekişme konusu taşınmazı haricen satın aldığını, satış bedelinin tamamını da ödediğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tapulu taşınmazların haricen satışının geçersiz olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .................."nun raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-
Dava; elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Toplanan deliller ve tüm dosya içeriğinden; davacının kayden maliki olduğu taşınmaza davalının ikamet etmek suretiyle müdahale ettiği saptanarak, mülkiyet hakkına üstünlük tanınmak ve tapulu taşınmazda harici satış iddiasına değer verilmeyeceği gözetilerek atmanın önlenmesi isteğinin kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Hemen belirtmek gerekir ki; iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçiminden davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu açıktır. Bu tür bir davada, (6100 sayılı HMK"nın 120 (1086 sayılı HUMK 413. md.) ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 16/1 .maddesi uyarınca dava değerinin elatılan yerin değeri ile ölçüleceği ve davanın kabulü halinde belirlenen değer üzerinden Harçlar Kanunu uyarınca nispi karar ve ilam harcının alınacağı tartışmasızdır. Bu husus, kamu düzeni ile ilgili olduğundan temyiz edenin sıfatına bakılmaksızın resen gözetilecektir.
Eldeki davada ise, mahkemece dava konusu taşınmazın değeri 12.000,00 TL olarak saptanıp, davanın kabulüne karar verilmesine karşın; belirlenen değer üzerinden nispi karar ve ilam harcına hükmedilmeyip, maktu harç alınmasına karar verilmekle yetinilmiştir.
Anılan bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün üçüncü bendinde yer alan " Alınması gereken 24.30 TL harcın mahsubu ile bakiye 71.10 TL harcın kararın kesinleşmesini müteakip ve istek halinde davacıya iadesine " ve hükmün dördüncü bendindeki " Davacı tarafından yatırılan 24,30 TL harç, 508,55 TL keşif ve bilirkişi ücreti, 35,00 TL davetiye gideri olmak üzere toplam 567,85 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" ibarelerinin hükümden çıkartılmasına; üçüncü bendin yerine " Alınması gereken 819.72 TL harçtan, davacı tarafından yatırılan 95,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 724.32 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına," ibaresinin yazılmasına, dördüncü bendi yerine de ""Davacı tarafından yatırılan 95.40 TL harç, 508,55 TL keşif ve bilirkişi ücreti, 35,00 TL davetiye gideri olmak üzere toplam 638.95 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine"" ibaresinin yazılmasına, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.