MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık ... hakkında mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."nin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II)Sanık ... ve ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan, sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Hapisten çevrilen adli para cezaları, karar tarihi itibarıyla miktarı ne olursa olsun temyize tabi olduğundan sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları yönünden tebliğnamedeki red isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
1)Tüm aşamalarda atılı suçu kabul etmeyen sanık ... hakkında; sanık ..."nin atfı cürüm niteliğindeki hazırlık ve sorgu beyanları dışında, cezalandırılmasını gerektirir her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği, sanık ..."nin mahkemedeki beyanında hazırlıkta ve sorgudaki ifadelerini baskı altında verdiğini ve olaya sanık ..."ın katılmadığını belirtmesi, sanık ..."ın hurdacı dükkanında çalınan eşyaların bulunması, sanık ..."ın bulunan eşyaların bir kısmını temyize gelemeyen sanık ..."den aldığını kabul etmesi karşısında; sanık ... hakkında TCK"nın 165. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu oluşturacağı gözetilmeden, ayrıntıları Ceza Genel Kurulu"nun 06/05/2014 tarih ve 2012/6-1486 Esas, 2014/238 sayılı kararında belirtildiği üzere 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun
225/1. maddesinde yer alan, "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir." şeklindeki düzenlemeye göre, hakkında açılmış dava bulunmayan ve iddianamede anlatılış tarzına göre unsurları gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun"un 165/1. maddesinde suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kamu davası açılması sağlanıp bu dosya ile birleştirildikten sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde üzerine atılı katılana yönelik hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verilmesi,
2)Müştekinin 13.01.2012 tarihli duruşmadaki beyanı ve Sivas İl Jandarma Komutanlığının 26.11.2011 tarihli olay yeri inceleme tutanağından suça konu fabrikada herhangi bir ticari faaliyetin yürütülmediği ve bir işyerinin eklentisi niteliğinde olmayan yere girilmesinin işyeri dokunulmazlığı suçunu oluşturmayacağı düşünülmeden, sanıklar ... ve kabule göre ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan beraatleri yerine mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kabule göre de;
3)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4)Sanık ... ve temyize gelmeyen sanık ..."nin katılana ait işyerine birlikte girdiğinin tespit edilmesi karşısında; sanık ... hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin ve sanık ..."nin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 31.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.