MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi Hakimliğinden verilen 18.11.2019 gün ve 251-1900 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuki nedenine dayalı miras payı oranında alacak istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, dava dışı mirasçı tarafından İzmir 9.Asliye Hukuk Mahkemesi’nce dava konusu taşınmazla ilgili açılan muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescili davasında verilen kabul kararının güçlü delil olarak kabul edilmesi gerektiği,muris tarafından yapılan satış işlemlerinin muvazaalı olduğu ve davacıların alacak talebinde haklı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiş, davalılar vekilinin istinaf başvurusu da İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince, verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddedilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK."nın 362.maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2019 yılı itibarıyla HMK."nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00-TL’lik kesinlik sınırı 58.800,00TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, pay oranında açılan muris muvazaası hukuki nedenine dayalı davalarda dava değeri davayı açan mirasçı veya mirasçıların her birinin payına isabet eden değerdir.
Öte yandan, muris muvazaasına dayalı eldeki davada, davalılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmadığı, her bir davalı yönünden ayrı değerlendirme yapılması gerektiği de ortadadır.
Somut olayda, davalılara temlik edilen taşınmazın keşfen saptanan toplam 305.000,00TL değeri üzerinden davacıların 1/10 miras payına karşılık gelen değer 35.500,00TL olup, anılan değerin 2019 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00-TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Temyiz kesinlik sınırının içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 günlü 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebilecektir.
Yukarıda açıklanan nedenden ötürü temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davalılar vekilinin karara yönelik temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, alınan peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 20/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.