Hırsızlık suçundan suça sürüklenen çocuk ..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 143/3, 35, 31/2 ve 62. maddeleri uyarınca 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 2. Çocuk Mahkemesinin 25/11/2014 tarihli ve 2013/194 Esas, 2014/606 Karar sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü 30.11.2015 gün ve 94660652-105-34-13084-2015-Esas 24754/78565 sayılı yazılı istemine göre anılan kararın kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/11/2015 tarih ve 2015/402431 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmiş olduğu görülmekle, okundu,
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede,
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesindeki “daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olmak koşuluyla, fiili işlediği sırada on sekiz yaşını doldurmamış olanların mahkum edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” şeklindeki hüküm karşısında üzerine atılı suçu işlediği sırada on sekiz yaşından küçük olan ve daha önce işlediği başka bir suçtan mahkûmiyeti bulunmayan suça sürüklenen çocuk ..’in 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildikten sonra 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/1. maddesindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmemesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesi hükmüne, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı maddesinin “bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar” düzenlemesine ve aynı dosyada, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 28/05/2015 tarih ve 2015/10209-11053 sayılı kararıyla aynı konuda kanun yararına bozma isteminin tebliğ eksikliği nedeniyle reddine karar verildiğinin anlaşılmasına göre, kanun yararına bozma istemine ilişkin incelemenin Yüksek (2.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 05.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.