MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 02.01.1987 tarihinden 30.06.2012 tarihine kadar davalı Bakanlığa bağlı hastanenin kreşinde öğretmen olarak çalıştığını, ancak çalışmasının kayden davalı Bakanlığa ait temizlik işlerini ihale ile üstlenen alt işverenler bünyesinde göründüğünü, iş sözleşmesinin davacı tarafça haklı sebeple feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında davacının hizmet süresi ile ilgili uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununda çalışma olgusunun ispatı ile ilgili olarak özel bir hüküm bulunmamaktadır. Bu nedenle bu hususun ispatı, genel hükümlere tabidir. 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 6. maddesine göre “Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür.” Dolayısıyla çalışma olgusunu iddia eden davacı, kural olarak bu hususu ispat etmek zorundadır. Fiili bir olgu söz konusu olduğundan, bu durum, kural olarak her türlü delille ispat edilebilir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı 1987-1995 yılları arasında davalı Bakanlığa bağlı Devlet Hastanesinin kreşinde sigortasız olarak çalıştırıldığını, sigortalılık başlangıcının 1995 yılı itibariyle yapıldığını, ancak 1987-2012 yılları arasında aynı işyerinde geçen çalışmalarının kesintisiz olduğunu ileri sürerek, bu döneme ilişkin kıdem tazminatı alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Mahkemece, davacının davalıya ait işyerinde 02.01.1987-30.06.2012 tarihleri arasında toplam 25 yıl 5 ay 29 gün çalıştığı değerlendirilerek, bu süre üzerinden hesaplanan kıdem tazminatı alacağı hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, dosyada bulunan sigorta kayıtları 15.03.1995-30.06.2012 tarihleri arasındaki dönemi kapsamakta olup, bu kayıtlar dışında davacının 02.01.1987-15.03.1995 tarihleri arasındaki çalışma iddiasını kanıtlayan bilgi veya belge bulunmamaktadır. Davalı Bakanlık tarafından sunulan hizmet alım sözleşmelerinin tarihi 2002 yılı ve sonrasına ilişkindir. Davacı tanıklarının, 1987-1995 yılları arasındaki döneme ilişkin somut bilgisi ve görgüsü bulunmamaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda da, kıdem tazminatı, kayıtlara göre ve davacının iddiasına göre olmak üzere iki seçenek halinde hesaplanmış olup, mahkemece SGK kayıtlarına itibar edilmesi gerekirken, ispatlanamadığı halde davacının iddiasına itibar edilmesi isabetli olmamıştır.
Ayrıca bilirkişi tarafından, dosyada bulunan SGK kayıtlarına göre davacının, sigortalı çalışmasının ilk olarak 06.01.1995 tarihinde Göhas Özel Sağlık Hizm ünvanlı işyeri bünyesinde başladığı ifade edilmiş ise de, dosyada buna ilişkin (işe giriş bildirgesi, tescil detay belgesi vb gibi) belgeye rastlanmamıştır. Hizmet döküm cetveline göre, davacının ilk işe giriş tarihi 15.03.1995 tarihidir. Bu itibarla, davacının Kurum kayıtlarında görünen ilk işe giriş tarihinin 06.01.1995 tarihi mi, yoksa 15.03.1995 tarihi mi olduğu hususundaki çelişki giderilmeli, davacının Kurum kayıtlarına göre ilk işe başladığı tarih doğru şekilde tespit edilerek, bu tarihten önceki çalışmalarını ispatlayamadığı kabul edilerek anılan döneme ilişkin kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmelidir. Mahkemece, hatalı hukuki değerlendirme yapılarak yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.