MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İddianamede mağdureye yönelik bağımsız iki farklı olay anlatılıp, bu kapsamda 18.09.2009 tarihinde gece bilinmeyen zaman diliminde çocuğun basit cinsel istismarı eyleminin, aynı gün saat 22:30 sıralarında ise mağdureye el sallayarak öpücük atma şeklindeki cinsel taciz eyleminin anlatıldığı ve mahkemece yapılan yargılamada eylemler bütün halinde çocuğun basit cinsel istismarı kabul edilerek bu suçtan mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmakla birlikte ilk olayda mağdurenin, yüzünü görmediği sanığın kaçtığı aracın plaka numarasını alamaması ve dosya içeriği karşısında, anılan eylemle ilgili mahkûmiyete yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği, sanığın yakalandığı ve oluşa uygun kabul edilen el sallayarak öpücük atma eyleminin ise cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilerek bu suçtan mahkûmiyeti yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 . maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.