Davacı, yetim aylığının kesilmesine ilişkin Kurum işleminin iptaline, Kuruma borçlu olmadığının tespitine, kesilen aylıkların yeniden bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

Dava, davacının eski eşi ile birlikte yaşadığından bahisle kesilen ölüm aylığının kesildiği tarihten itibaren yeniden bağlanması ve kuruma borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın hükümde yazılı şekilde kabulüne karar verilmiştir.
Davanın, yasal dayanağı 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 56. maddesinin ikinci fıkrasıdır. Fıkrada “Eşinden boşandığı halde, boşandığı eşiyle fiilen birlikte yaşadığı belirlenen eş ve çocukların, bağlanmış olan gelir ve aylıkları kesilir. Bu kişilere ödenmiş olan tutarlar, 96. madde hükümlerine göre geri alınır.” düzenlemesine yer verilmiştir. Anılan madde 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe girmiştir. 5510 sayılı Yasanın 56. maddesinin Anayasa"ya aykırı olduğu gerekçesiyle iptali istemiyle Anayasa Mahkemesi"ne yapılan 2009/86 Esas numaralı başvurunun, 28.04.2011 tarihinde verilen karar ile reddedilmiştir.
Somut olayda, davacının babası "nin 21/04/1994 tarihinde öldüğü, davacının eşinden kesinleşme tarihli ilamı ile boşandığı, 15/08/2011 tarihli talebi ile babasından dolayı ölüm aylığı bağlandığı, 18/11/2011 tarihli Sosyal Güvenlik Kontrol Memurluğu raporunda davacı ve boşandığı eşinin kimlik paylaşım sisteminde aynı adreste kayıtlı olduğu ve yapılan çevre soruşturmasında tarafların normal aile yaşantısına devam ettikleri tespitlerine yer verildiği gibi muhtar"nin imzalı beyanına başvurulduğu, kontrol memuru tarafından beyanı alınan muhtarın her ne kadar duruşmadaki beyanı farklı olsa da davacı ile eski eşinin beraber yaşadıklarını doğruladığı, dinlenen davacı tanıklarının davacının eski eşinin boşanma sonrası dükkanda yattığını beyan etmelerine rağmen , yine duruşmada dinlenen aza M.. B.."un tarafların birlikte yaşadıklarını ve söz konusu dükkanın çok küçük olduğu , yatacak yer bulunmadığı yönündeki beyanı, davacı ve eski eşinin 03/12/2012 tarihinde yeniden evlendikleri hususları birlikte dikkate alındığında; davacı ve eski eşinin, boşanma sonrasında da birlikte yaşamaya devam ettikleri sabit olup, 5510 sayılı yasanın 59/2. maddesi gereğince Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurları tarafından düzenlenen tutanak içeriğinin de aksi ispat edilemediğinden, davanın reddi gerekirken mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.