3. Hukuk Dairesi 2013/16495 E. , 2014/164 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : DİCLE ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2013/9-2013/133
Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; 26/07/2012 tarihinde Dicle İlçesi Başköy Köyü Bahçelievler mezrasında Dedaş’a ait yüksek gerilim hattı direğinin fırtına sonucu düşmesi neticesinde müvekkiline ait iki adet Halep keçisi ile montofon ırkı ineğin elektrik akımına kapılarak öldüğünü, Dicle İlçe Tarım Müdürlüğü’ne yapılan başvuru sonucu veteriner hekimler tarafından hazırlanan 27/07/2012 tarihli rapor ile "iki adet keçinin elektrik çarpması neticesinde ölmek üzere olduğunun, ineğin ise yırtılan memelerinin iyileşme olanağının bulunmadığının" tespit edildiğini, zararın tazmini için davalı kuruma müracaat edildiğini ancak davalı tarafından mahkeme kararı olmadan tazminat ödenemeyeceğinin taraflarına bildirildiğini belirterek, iki adet keçi ve bir adet inek ile yavrusunun bedeli olan 10.000,00 TL"nin fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; talebin kısmen kabulü ile 4.860,00 TL"nin dava tarihi olan 10/01/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı kurumdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir Davalı vekili tarafından; davanın husumetten reddinin gerektiği, işletme şefliği aleyhine açılan davanın ve yapılan tebligatın usulsüz olduğu, savunma hakkının kısıtlandığı belirtilerek hüküm temyiz edilmiştir.
Dava, Dicle Edaş"a ait yüksek gerilim hattı direğinin fırtına sonucu düşmesi neticesinde elektrik akımına kapılan hayvanların telef olması nedeniyle oluşan maddi zararın tazmini istemine ilişkindir.
Davalı tarafın husumet itirazı tetkik edilecek olursa; Özelleştirme Yüksek Kurulu’nun 02.04.2004 tarihli ve 2004/22 sayılı Kararı ile özelleştirme kapsam ve programına alınan Dicle Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi, 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanunun 20/A maddesine istinaden bu Kanun hükümlerine uygun olarak 01.03.2005 tarihinde faaliyete geçmiş ve Ana Sözleşmesine göre, şirketin merkezi Diyarbakır olarak belirlenmiştir.
01.03.2005 tarih ve 18636 sicil numarası ile Diyarbakır Ticaret Siciline kayıt ve tescili yapılarak tüzel kişilik kazanan şirketin anasözleşmesi, 09.03.2005 tarih ve 6256 sayılı Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi’nde yayımlanmış ve bu kapsamda, Diyarbakır, Şanlıurfa, Mardin, Batman, Siirt ve Şırnak müesseseleri idari, hukuki ve mali açıdan Dicle EDAŞ"a bağlanmıştır.
Dicle EDAŞ, Ana sözleşmesi uyarınca 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununa uygun olarak yukarıda değinilen İl Müdürlükleri dahilindeki elektrik enerjisinin dağıtımı, perakende satışı ve perakende satış hizmeti faaliyetlerini yürütmektedir.
Somut olaya baktığımızda; davacı tarafından, Dicle EDAŞ’a ait yüksek gerilim hattı direğinin fırtına sonucu düşmesi neticesinde elektrik akımına kapılan hayvanların telef olması nedeniyle uğramış olduğu zararın tazmini talebiyle Dicle EDAŞ İlçe İşletme Şefliği aleyhine iş bu davanın açıldığı, mahkemece tebligatların İlçe İşletme Şefliği"ne yapıldığı ve işletme şefliği aleyhine yapılan yargılama neticesinde hüküm tesisi cihetine gidildiği anlaşılmaktadır.
Bu bağlamda, elektrik dağıtım müessese müdürlüklerinin (işletme şefliklerinin) özelleştirme kapsamında tüzel kişiliklerinin kaldırılarak ayrı tüzel kişilikleri bulunan dağıtım şirketlerine bağlandığı gözönüne alınarak, gerekçeli kararın karar başlığında davalı olarak Dicle EDAŞ"ın gösterilmesi ve bu şirket hakkında hüküm verilmesi gerekirken, tüzel kişiliği bulunmayan İlçe İşletme Şefliği"nin davalı gösterilerek hüküm verilmesi isabetsiz, davalı tarafın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.