MAHKEMESİ : İSKENDERUN 2.AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/05/2013
NUMARASI : 2012/766-2013/321

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili, tarafların boşandığını, müşterek çocuk Ö.. E.."in velayetinin davacı anneye verildiğini, boşanma kararı ile davacı için aylık 280,00 TL yoksulluk nafakasına, müşterek çocuk için aylık 125,00 TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, davacının ev hanımı olduğunu, davalının ise Demir Çelik Fabrikasında çalıştığını, yüksek gelir elde ettiğini, davacının çocuğu ile ailesinin yanında yaşadığını, mahkemece hükmedilen nafaka miktarının artan ihtiyaçlar karşısında yetersiz kaldığını ileri sürerek, davacı için takdir edilen aylık 280,00 TL yoksulluk nafakasının aylık 700,00 TL"ye, müşterek çocuk için takdir edilen aylık 125,00 TL iştirak nafakasının aylık 450,00 TL"ye yükseltilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının Arpaderesi Köyünde kendi anne ve babası ile birlikte yaşadığını, bu nedenle davacının fazla giderinin olmadığını, müşterek çocuğun İskenderun Lisesinde okuduğunu, davalının müşterek çocuğun giderlerine katılımının 125,00 TL"den ibaret olmadığını, çocuğun 15 günde bir babasının yanına geldiğini, nafakanın haricinde davalının çocuğa harçlığını verdiğini, tüm ihtiyaçlarını giderdiğini, cep telefonu faturasının her ay düzenli bir şekilde ödendiğini, yeme-içme ve giyinme gibi masrafların nafakadan bağımsız bir biçimde karşılandığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacı hakkında tayin olunan aylık 280,00 TL yoksulluk nafakasının dava tarihinden itibaren aylık 550,00 TL ye, müşterek çocuk Ö.. E.. hakkında tayin olunan aylık 125,00 TL iştirak nafakasının dava tarihinden itibaren aylık 300,00 TL ye yükseltilmesine ve davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile, iştirak nafakasına yönelik olan hükmün ONANMASINA,
2- Yoksulluk nafakasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TMK.nun 176/4.maddesine göre; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın arttırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.
Yukarıda sözü edilen yasal düzenlemeye göre iradın arttırılması veya azaltılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir. Bu doğrultuda yerleşen dairemiz uygulamasına göre; nafaka alacaklısı davacının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir durumunda, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olmadığı takdirde; yoksulluk nafakası TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılmalı ve böylece taraflar arasında önceki nafaka takdirinde sağlanan denge korunmalıdır.
Somut olayda; tarafların ekonomik ve sosyal durumlarında boşanma davasından sonra olağanüstü bir değişiklik olduğu ileri sürülmemiştir.
O halde; yoksulluk nafakasının niteliği ve takdir edildiği tarih gözetilerek, nafakanın TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılması suretiyle dengenin yeniden sağlanması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yüksek nafaka takdiri doğru görülmemiş olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.