Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 89/3-d, 62, 53/1-3, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olay günü oturdukları evi satıp satmama konusunda kardeşi Halil’le tartıştığı, kardeşi Halil’in sanığa “evi yakarım” dediği, sanığın da sinirlenerek “sen yakacağına bu evi ben yakarım” dediği, sanığın şişe içinde bulunan benzini dökmeye başladığı, mağdurun şişeyi sanıktan almaya çalıştığı, sanığın bu sırada cebinden çıkardığı çakmağı çakarken elinin tutuşması üzerine düşen çakmağın etkisiyle çıkan yangında üzerine benzin dökülen sanığın eşi olan mağdurun yüzünde sürekli değişikliğe neden olacak ve meydana gelen lezyonların işlevde sürekli zayıflaması niteliğinde yaralandığının anlaşıldığı, sanığın ise kardeşi Halil’in evi yakarım deyince sinirlendiğini, sinirle benzin şişesine tekme vurduğunu, benzinin yere döküldüğünü, sinirden sigara yaktığını kolları alev alınca panikle sigarayı yere attığını beyan ettiği olayda;
1-İddianamede sevk maddesi olarak gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nın 89/1, 89/3-d maddesinin sanığa ek savunma hakkı verilmeksizin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226/2 maddesine muhalefet edilmesi,
2-Oluşu özetlenen dosya kapsamına göre sanığın neticeyi öngörmesine rağmen hareketini devam ettirdiğinin kabülünde zorunluluk olması ve eylemini bilinçli taksir ile gerçekleştirdiği, bu nedenle cezasında 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre ise;
1-Taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, mağdurun aşamalarda alınan tüm beyanlarında sanıktan şikayetçi olmadığını bildirmesi karşısında, sanık hakkındaki kamu davasının TCK"nın 73, CMK"nın 223. maddeleri gereğince düşürülmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olduğunun mahkeme kabul edilmesine rağmen uygulama maddesinin TCK"nın 89/1 yerine TCK"nın 89/4 maddesi olarak hatalı yazılması,
3-TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
4-TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca "Denetim süresinin iyi hâlli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının" karar yerinde belirtilmemiş olması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.