MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 12/12/2017 tarih ve 2016/195 E- 2017/427 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 14/02/2019 tarih ve 2018/756 E- 2019/133 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesi ile, müvekkilinin DS ENTEGRE İLETİŞİM markasının 35 ve 41. sınıflarda tescili için başvuruda bulunduğunu, davalı ...Tekstil şirketi tarafından D’S, D’S STORE ve D’S DAMAT ibareli markalara dayanılarak itiraz edildiğini, Markalar Dairesince itirazın kısmen kabul edilip başvuru kapsamından 35. sınıfın çıkartıldığını, bu karara müvekkili tarafından yapılan itirazın YİDK’ca reddedildiğini, iki marka arasında hiçbir benzerlik olmadığını, müvekkili firma ile davalı firmanın logosunda yer alan iki harfin yazılışının dahi benzemediğini, başvuruya karşı sunulan tanınmışlık iddiasının yerinde olmadığını, müvekkili firmanın “ds.com.tr” isimli internet sitesini 16.07.1999 yılından beri kullandığını, müvekkilinin marka başvurusunun reddinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek 2016-M-2834 sayılı YİDK kararının iptaline ve müvekkilinin marka başvurusunun 35. sınıfta tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, D’S ibareli markalar ile dava konusu “DS ENTEGRE İLETİŞİM ÇÖZÜMLERİ” markası arasında markanın esas unsuru konumunda olan DS ibaresi yönünden benzerlik olduğunu, davacı yana ait markanın tescil edilmesi halinde ortalama tüketici nazarında karışıklığın söz konusu olacağını, davacı şirketin kötüniyetli olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili cevap dilekçesi ile, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı markasının esaslı ayırt edici unsuru olan D’S ibaresinin, davacı markasında DS şeklinde aynen ve esaslı unsur olarak yer aldığı, davacı markasının bu ibarenin yanı sıra, ENTEGRE İLETİŞİM ÇÖZÜMLERİ ibaresini ve şekil unsurunu içermekteyse de, bu ibarelerin varlığının DS ibaresine yönelik vurgu ve ayırt ediciliği ortadan kaldırmadığı, karşılaştırılan işaretlerin 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında iltibasa yol açacak kadar benzer olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, karşılaştırılan ibareler arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında iltibasa bulunduğunun belirlenmesinde bir isabetsizlik olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.