MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/07/2015 tarih ve 2014/308-2015/244 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin TPE nezdinde 2011/109000 sayılı “...” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin 99 016265, 2008 07680, 2009 36009, 2011 04173, 2010/54686 sayılı ve "...", "... şekil", "...şekil", "...", "..." ibareli markalarını gerekçe göstererek itirazda bulunduğunu, TPE YİDK’nin itirazının kabulü ile marka başvurusunun reddine karar verdiğini, redde dayanak markaların kapsadığı malların başvurunun kapsadığı mallardan farklı olduğu, markalar arasında benzerlik bulunmadığı, ...Holding tarafından ‘......‘ ibarelerinin geçtiği markalarının tüm hakları ile birlikte müvekkiline devredildiği, müvekkili tarafından aralıksız kullanılmaya devam ettiği, ...Holding"in marka feragatinden sonra kullanımdan hiçbir şekilde feragat edilmediğinden, dava konusu marka devralınmak suretiyle markaya ilişkin bütün haklar devralındığından müvekkili şirketin kazanılmış hakkının bulunduğu, dava konusu marka başvurusunun müvekkili şirket adına tescilli 2007/01988 nolu "golf" ve "......" ibareli markaların serisi olduğu, dava konu markalar arasında benzerlik ve karıştırma ihtimalinin de bulunmadığı, benzerlik ve karıştırma ihtimalinin değerlendirmesinde markaların bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiği, parçalara bölünerek değerlendirme yapılmasının mümkün olmadığı iddia edilerek TPE YİDK’nin 2014-M-7628 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPE vekili davanın reddini istemiştir.
Davalı Nefise Pastacılık Gıda Turizm San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili dava konusu marka ile müvekkil markalarının esas unsurlarının "..." ibaresi olduğu, markaların birebir aynı veya aynı tür veya ilişkili mallan kapsadığı, dava konusu markanın müvekkil markası ile karıştırma ihtimaline yol açacak şekilde benzer olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre davacının marka başvurusunun “... ... + şekil” ibaresinden oluştuğu, itiraz üzerine redde dayanak alınan markaların ise, "..." "..." ve "..." ibarelerinden oluştuğu, aynı veya benzer mallara ilişkin olduğu, ortalama tüketicinin doğrudan dikkatini çeken genel izlenime hakim sözcük unsurunun ... ibaresi olduğu, bir takım beyaz renk ve mavi zemin tasarımının markanın genel izlenimine etkisi olacak baskın bir görsel algıya sahip olmadığı, yapılan kıyaslamada işitsel, görsel, kavramsal ve genel izlenim olarak benzerlik mevcut olduğu, ortalama tüketicilerin en azından başvuru ile redde mesnet markaları taşıyan malların aynı işletmeden veya ekonomik veya ticari olarak bağlantılı işletmelerden geldiği yanılgısına düşmesi, biri yerine diğerini alması riski yüksek olup, karıştırılma ihtimalinin bulunduğu, dava dışı ...Holding A.Ş tarafından davacıya devri yapılan ve lisanslı kullanma hakkı verilen önceki tarihli markalardan davacının başvuru tarihi olan 12.12.2011 tarihinden önce dava dışı ...Holding A.Ş 27/06/2011 tarihinde TPE marka hakkından feragat edildiği gibi anılan markaların bir müddet lisans sözleşmesi ile kullanılmış olmasının da davacı yönünden kazanılmış hak oluşturmayacağı, lisans sözleşmesinin nisbi nitelikli olduğu, mutlak nitelikli bir markasal hakkın varlığından söz edilemeyeceği, yine davacının bu başvurudan önce dava dışı ...Holding adına yapılmış 2010 tarihli ve 09091, 17562, 113366 sayılı çekişmeli "..." ibaresini içeren marka başvurularını, dava konusu başvurudan önce 11.04.2011 tarihinde noter marka devir sözleşmesiyle devralmış olmasının da anılan markalar henüz başvuru aşamasında olduğundan kazanılmış hak teşkil etmeyeceği, zira henüz çekişmeli olmaktan çıkmış, taraflar arasında kullanım ve tescillerin kabullenilmiş olduğundan söz edilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.