MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın soruşturma evresindeki "mağdure ile anal yoldan bir kez ilişkiye girdiği" yönündeki ikrar içeren savunmasının mahkûmiyet hükmüne dayanak teşkil ettiği ve sanık müdafiin savunmalarında lehe hükümlerin uygulanması yönünde talepte bulunduğu halde; "failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri" hususları değerlendirilip sanığın soruşturma evresindeki ikrarının atılı suçun tek delili niteliğinde bulunduğu da dikkate alınmak suretiyle hakkında 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden “sanığın cezasında herhangi bir nedenle artırım ve indirim yapılmasına takdiren yer olmadığına” şeklindeki yetersiz gerekçeyle anılan maddenin uygulama dışı bırakılması,Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.