MAHKEMESİ : KÜÇÜKÇEKMECE 2. SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/04/2013
NUMARASI : 2011/681-2013/263

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde Mayıs 2005-Aralık 2007 vergilendirme dönemlerinde her bir personele eksik gelir vergisi tevkifatı yapıldığını, eksik tevkifat yapılan gelir vergisinin tahsil edilerek vergi dairesine yatırılması gerektiğinin tespit edildiğini, uzlaşma ile tespit edilen tutarların vergi dairesine ödendiğini, toplam ödemenin 6.927,46 TL miktarının davalıya yapılan fazla ödeme olduğunu belirterek alacağın ödeme tarihinden yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HMK.nun 266 ve devamı maddeleri gereğince çözümü özel veya teknik bir bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşünün alınması gerekir. Ancak, bilirkişi seçimi yapılırken düşüncesine başvurulacak kişi veya kişilerin özel ve teknik bilgilerinin yeterli olup olmadığı üzerinde durulması gerekir.
Aynı ilkeler HUMK.nun 275. ve devamı maddelerinde de düzenlenmiştir.
Somut olayda ise; hükme esas alınan raporu düzenleyen bilirkişi mali müşavir olup uyuşmazlığın doğru olarak tesbiti ve çözümlenmesi için gerekli uzmanlığa sahip değildir.
Bu durumda mahkemece; döner sermaye saymanı, vergi denetmeni ve hastane idarecisinden oluşacak 3 kişilik bilirkişi kurulundan uyuşmazlık hakkında rapor aldırılması ve sonucuna göre hüküm tesis edilmesi gerekirken, konunun uzmanı olmayan bilirkişice hazırlanan raporun esas alınması suretiyle yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.