MAHKEMESİ : ELAZIĞ 1. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/05/2013
NUMARASI : 2013/28-2013/389

Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının boşanmak istediğini, biraraya gelmeyeceğini söylediğini belirterek, ortak çocuk için 1.000.00 TL tedbir nafakası takdir edilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; aylık 150,00 TL tedbir nafakası takdir edilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
TMK.nun 197.maddesi gereği ayrı yaşamakta haklı olan eş diğer eşten tedbir nafakası talebinde bulunabilir.
Ayrıca, TMK.nun 327/1 maddesine göre, çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından sağlanır.
Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder (TMK.md.328/1).
Küçüğe fiilen bakan ana veya baba, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir (TMK.md.329/1).
Nafaka takdir edilirken, tarafların ekonomik, sosyal ve mali durumları ile davacı ile çocukların ihtiyaçları gözönünde bulundurulmalıdır.
Somut olayda; eşinden ayrı yaşayan davacının yalnızca yanında bulunan ortak çocuk için tedbir nafakası talep ettiği, davacının hemşire olduğu, 2.488,16 TL maaş aldığı, davalının ise astsubay olduğu, 3.049,20 TL maaş aldığı, ortak çocuğun 09/03/2007 doğumlu olduğu anlaşılmıştır.
Açıklanan bu duruma göre, çocuğun giderleri ile davalının geliri arasında denge kurulması gerekirken, düşük oranda nafaka ödemesine karar verilmesi, TMK"nun 4.maddesinde yazılı hakkaniyet ilkesine de uygun bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
HMK 297/1-ç maddesinde; hüküm sonucunda yargılama giderleri konusuna da yer verileceği düzenlendiği halde mahkemece yargılama giderleri ve harç konusunda karar verilmemiş olması da doğru görülmemiştir .
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.