Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre, taksirle yaralama suçunun zarar suçu, TCK"nın 179/3. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun tehlike suçu olması, her iki suçun birlikte işlendiği hallerde, sanığın hangi suç nedeniyle cezalandırılacağı belirlenirken, anılan suçlar için kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu-tehlike suçu olmaları kriterinin esas alınması gerektiği, buna göre, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu durumlarda sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi, şikayetten vazgeçme veya uzlaşma nedeniyle taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı durumlarda ise sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiğinin kabul edilmesi karşısında; olay günü 90 promil alkollü vaziyette otomobil kullanan sanığın direksiyon hakimiyetini kaybederek yoldan çıkması neticesinde kendisi ile aynı araçta bulunan mağdur ..."nın 2. dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği, sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlandığı ve aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, müştekilerin soruşturma aşamasında şikayeçi olmadığı, sanığın sözkonusu vazgeçme beyanlarına açıkça karşı koymadığı, somut olayda Dairemiz yerleşik içtihatları göz önünde bulundurulduğunda 1,00 promilin altında tespit edilen alkol miktarının TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasına sebebiyet vermeyeceği ve mağdurun sanık hakkında şikayetçi olmaması sebebiyle sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olmayacağı gözetilerek, sanığın unsurları oluşan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.