MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası.


Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ..."e yönelik eyleminin sübutu kabul, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebepleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, kardeşinin de beyanlarından anlaşılacağı üzere psikolojik sorunları bulunan mağdurun olay günü parkta oturmakta olan sanığın yanına giderek "yengene tecavüz etmişsin buralarda gelmeyeceksin" şeklinde sözlerle kavga çıkarttığı, üzerine gelmemesini söylemesine rağmen üstüne yürüyüp taş ile vurması üzerine mağduru bıçakla sol omuz,sol uyluk ve sol boyun bölgesinden yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaraladığı somut olayda; sanığın kullandığı silahın niteliği, darbelerin şiddeti, sayısı ve yöneltildiği vücut bölgeleri ile meydana gelen yaralanmanın niteliği birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eylemine bağlı olarak ortaya çıkan kastının mağduru öldürmeye yönelik olduğu ancak eylemden sonra polise ve ambulansa haber verilmesini sağladığı ve yarasının üzerine kazağını basmak şeklindeki aktif davranışlarda bulunmak suretiyle ölüm sonucunun gerçekleşmesini engellediğine dair savunmalarda bulunduğu anlaşılmakla; hakkında 5237 sayılı TCK"nun 36. maddesinde düzenlenen gönüllü vazgeçme koşullarının oluşup oluşmadığının karar yerinde tartışılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemiş olması;
2-Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
3-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c. maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234. ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi ;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 27.11.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.