• MANEVİ TAZMİNAT TUTARININ TESBİTİNDE MAHKEMENİN TAKDİRİ

• TÜRK MEDENİ KANUNU (TMK) (4721) Madde 4

Davacı E.. K.. vekili Avukat A..A.. K.. tarafından, davalı C.. K.. aleyhine 30/04/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının 27,70 TL"sinin davacıya, 342,00 TL"sinin de davalıya yükletilmesine, peşin alınan harçların bundan mahsubuna 11/06/2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının temyiz itirazlarına gelince;
Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun karar vereceği Medeni Yasa"nın 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Dava konusu olayda; anne olan davacının olay tarihinde 16 yaşında olan kızının akrabalık ilişkileri ve ailece görüşmeleri olan ve mağdureden 46 yaş büyük olan davalı tarafından tehdit ve cebir yolu ile cinsel istismarı nedeniyle hamile kalıp kürtaj olmasına neden olduğu, olay nedeniyle mağdurenin ruh sağlığını bozacak mahiyet ve derecede depresyon ve posttravmatik stres bozukluğu yaşadığı, davacının da kızı ile yaşadığı bu olay ve yaşadıkları köyde sosyal çevreleri tarafından suçlanarak kendileri ile görüşülmemesi şeklinde gelişen olaylar nedeniyle ağır depresyon geçirip tedavi olduğu yaşanılan olayların davacının yaşamı süresince hatırlanacak nitelikte bulunduğu ve davalının sosyo-ekonomik durumu da gözetildiğinde hükmedilen manevi tazminat miktarının çok az olduğu görüşünde olduğumdan sayın çoğunluğun onama görüşüne katılmıyorum. Yerel mahkeme kararının davacı yararına bozulması gerektiği düşüncesindeyim. 11/06/2015