Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R


1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalılara ait ticari takside 1992-26/08/2006 tarihleri arasında kesintisiz olarak geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamı sonrasında davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, plakalı aracın 01/09/1988 tarihinde davalıların murisi adına tescilinin yapıldığı, 05/08/1997 tarihinde davcalılar adına, 10/07/1998 tarihli satış sözleşmesine istinaden ise davalı İ.. V.. adına tescil edildiği, davacının 31/07/2003-03/09/2003 tarihleri arasında dava dışı sicil sayılı işyerinden sigortalı çalışmasının bildirildiği anlaşılmaktadır.
506 sayılı Yasa"nın 4. maddesinde bu Yasa"nın uygulanmasında 2. maddede belirtilen sigortalıları çalıştıran gerçek veya tüzel kişilerin "işveren" olduğu bildirilmiştir. “Çalıştıran” olgusu, tespiti istenen sürelere ilişkin hizmet akdinin tarafı konumunda olan ve hizmet akdini düzenleyen “işvereni” ifade etmektedir.
Hizmet tespiti davalarında, davacının tespitini istediği çalışmanın geçtiği işyerinin sahibi olan gerçek ya da tüzel kişi işveren, Sosyal Güvenlik Kurumu ile zorunlu dava arkadaşıdır. Hal böyle olunca, işveren dışındaki gerçek ya da tüzel kişilere bu davada husumet yöneltilemez.
Somut olayda, Mahkemece davacının şöfor olarak çalışmalarının geçtiği plakalı aracın 10/07/1998 tarihinden itibaren davalı İ.. V.. adına tescilli olduğu ve tespit edilen 01/01/2003-28/06/2006 tarihleri arası için davalılar yönünden davada taraf sıfatı bulunmadığı göz önüne alınmadığı gibi davacının 31/07/2003-03/09/2003 tarihleri arasında dava dışı işyerinden bildirilen çalışmaları dışlanmadan hüküm kurulması hatalıdır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözardı edilerek kurulan hüküm usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan iadesine,
aşağıda yazılı temyiz harcının davacı"ya yükletilmesine, 29/03/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.