İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/15111 Esas 2018/16020 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15111
Karar No: 2018/16020
Karar Tarihi: 19.12.2018

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/15111 Esas 2018/16020 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir hırsızlık davasında, mahkumiyet kararı verilmiştir. Mağdurun iş yerinin anahtarını temyiz dışı sanığa teslim ettiği ve sanığın birlikte iş yerinin kapısını açarak bilgisayar kasalarını çalmaları şeklindeki eylemin, TCK'nın 142/2-d maddesindeki haksız yere elde bulundurulan anahtar ile kilit açmak suretiyle hırsızlık suçunu oluşturduğu belirtilmiştir. Ancak, suçun hukuki nitelendirmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun'un 142/1-b maddesi ile hüküm kurulmuştur. Kararda, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da nazara alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK 142/2-d: Haksız yere elde bulundurulan anahtar ile kilit açmak suretiyle hırsızlık suçu.
- TCK 142/1-b: Anahtar veya benzeri bir aracı haksız yere elde ederek veya haksız yere elinde bulunduran kişi tarafından verilerek hırsızlık suçu işlemek.
- TCK 53: Hak yoksunluklarının uygulaması ile ilgili madde.

2. Ceza Dairesi 2016/15111 E. , 2018/16020 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mağdurun şehir dışına gitmesi nedeniyle bir hafta önce yanında işe başlayan temyiz dışı sanığa iş yeri anahtarını teslim ettiği, sanık ...’ın da temyiz dışı bu sanıkla birlikte iş yerinin kapısını açarak bilgisayar kasalarını çalmaları şeklindeki eylemin, TCK"nın 142/2-d maddesindeki haksız yere elde bulundurulan anahtar ile kilit açmak suretiyle hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşerek aynı Kanun"un 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılamamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 19.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.