Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/4123 Esas 2022/2504 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 15.08.2013 gününde verilen dilekçe ile ecrimisil talebi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 10.11.2020 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacı, maliki olduğu, 462 ada 33 parsel sayılı taşınmaza davalının otopark olarak kullanmak suretiyle tecavüz ettiğini, gönderilen ecrimisil ihbarnamesine rağmen herhangi bir ödeme de yapmadığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 06/08/2012 ile 31/08/2013 tarihleri arası için belirlenen 42.871,00 TL ecrimisilin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 09/09/2013 tarihli tavzih dilekçesi ile, dava tarihinin 15/08/2013 olması nedeni ile taleplerinin 06/08/2012 ile 15/08/2013 tarihleri arası için 41.121,00 TL işgal tazminatı olarak düzeltilmesini talep etmiş, yine 18/09/2013 tarihli ikinci tavzih dilekçesinde, dava dilekçesinde Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi Baştabipliği olarak belirtilen davalının ...'na izafeten İstanbul İl Sağlık Müdürlüğü Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi Baştabipliği olarak düzeltilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu alana diğer vatandaşlar gibi hastane personeli tarafından da araçlarının park edildiğini ve dava konusu taşınmazın otopark olarak kullanılmasının mülkiyet sahibi davacı tarafından bu alanın sahipsiz bırakılması nedeni ile kendi kusuruna dayalı olarak meydana geldiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece ilk hükümde, davanın kısmen kabulü ile 06.08.2012-31.12.2013 tarihleri arasındaki dönem için ½ indirimle 7.560,00 TL, 01.01.2013 ile 15.08.2013 dönemleri için ½ indirim yapılarak 12.446,25 TL olmak üzere toplam 20.006,25 TL ecrimisilin her dönem sonundan itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiş, taraf vekillerinin temyizi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 05.10.2017 tarih, 2015/7036 Esas-2017/5012 Karar sayılı ilamı ile; ''... somut olayda ise hükme esas alınan bilirkişi raporunun yukarıda açıklanan ilke ve usule uygun olduğunu söyleyebilme olanağı bulunmadığı gibi Türk Borçlar Kanunu 52. maddesi gereğince ecrimisilden indirim yapılması da doğru olmamıştır.
Hal böyle olunca; yukarıda belirtilen ilkeler çerçevesinde gerekli araştırmalar yapılarak bilirkişilerden bilimsel verilere uygun denetime elverişli ecrimisil hesabını içeren bilirkişi raporu alınması ve davacının talep ettiği tarihler arasındaki döneme ilişkin ecrimisile hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ve yetersiz bilirkişi raporu esas alınarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Davacı vekilinin bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir.
Davalının temyiz itirazlarına gelince;
Davalının dava konusu taşınmazı kullanımının haksız olduğu saptanmak sureti ile mahkemece ecrimisil davasının kabul edilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Davalı vekilinin bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde olmadığından reddine karar vermek gerekmiştir.
Somut olayda, davacı 06/08/2012 ile 31/08/2013 tarihleri arası için ecrimisil talebinde bulunulmasına rağmen mahkemece talep aşılmak sureti ile 06/08/2012 ile 31/12/2013 tarihleri arası ve 01.01.2013-15.08.2013 tarihleri arası için ecrimisile hükmedilmesi doğru olmadığından davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir.
Kabule göre de; 06.08.2012-31.12.2013 tarihleri arası için kısa kararda 7.660,00 TL olarak yazılan ecrimisil bedelinin gerekçeli kararda maddi hata yapıldığı belirtilerek 7.560,00 TL olarak düzeltilmesi de isabetsizdir.'' denilerek bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne, taleple bağlı kalınarak 06.08.2012-31.12.2013 tarihleri arasındaki dönemi için 31.416,00 TL, 01.01.2013 ile 15.08.2013 dönemleri için 11.455,00 TL'nin her dönem sonundan itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin bozma ilamı doğrultusunda araştırma ve inceleme yapılarak verilmiş olan hükümde davalı vekilinin aşagıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun;
“Taleple bağlılık ilkesi” kenar başlıklı 26. maddesinde; hâkimin, tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olduğu; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği; duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebileceği, düzenlenmiştir.
Somut olayda; mahkemece her ne kadar taleple bağlı kalındığı belirtilerek toplam 42.871,00 TL üzerinden ecrimisil tazminatına hükmedilmişse de; davacı vekili, 09.09.2013 tarihli dilekçesi ile dava tarihinin 15.08.2013 olması nedeniyle ecrimisil bedelini 41.121,00 TL olarak düzelttiklerini belirttiğinden bu taleple bağlı olarak hüküm kurulması gerekirken talep aşılarak hüküm kurulması doğru değildir.
Yine bozma ilamında belirtildiği ve bilirkişi raporunda yazılı olduğu şekilde, hükmün 2. numaralı bendinde ecrimisil döneminin 06.08.2012-31.12.2012 tarihleri arasında olması gerekirken 06.08.2012-31.12.2013 tarihlerinin yazılması doğru görülmemekle birlikte maddi hatadan kaynaklandığı anlaşılmıştır.
Ne var ki bu hususlar hükmün bozulmasını gerektirmiş ise de; yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bent uyarınca temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm sonucunun 2 numaralı bendinde yer alan ''31/12/2013'' ibaresinin çıkarılarak yerine ''31/12/2012'' ibaresinin yazılmasına, yine aynı bentte yer alan ''31.416,00'' ibaresinin çıkarılarak yerine ''29.666,00'' yazılmasına, hükmün HUMK'nun 438/7. maddesi gereğince DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04.04.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.