Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5314 Esas 2018/436 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5314
Karar No: 2018/436
Karar Tarihi: 15.01.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5314 Esas 2018/436 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, hırsızlık suçlamasıyla yargılanan sanığın temyiz istemini reddetmiştir. Ancak, sanık müdafinin vekalet ücreti yönünden temyiz ettiği kararın temyiz süresinin son gününün resmi tatile rastlaması sebebiyle talebin süresinde olduğu belirlenmiştir. Sanık müdafinin hükmün esasına yönelik temyiz talebinde bulunması üzerine, yapılan incelemede, müdafiinin temyiz talebinin ‘beraat’ kararının gerekçesine yönelik olmadığı ve kararı temyiz etmesinde de hukuki yarar bulunmadığından talebin reddine karar verilmiştir. Ancak, beraat eden sanık yararına karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine uygun olarak maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmemiş ve bu sebeple hüküm bozulmuştur. Hükmün diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunarak düzeltilip onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi
- CMUK’nun 322. maddesi
- Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13/5. madde ve fıkrası.

17. Ceza Dairesi 2017/5314 E. , 2018/436 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Kararın 30/06/2016 günlü duruşmada sanık müdafinin yüzüne karşı okunarak tefhim edildiği ve müdafinin 08/07/2016 tarihinde kararı vekalet ücreti yönünden temyiz ettiği, mahkemece 23/11/2016 tarihli ek karar ile vekalet ücreti yönünden temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verildiği ancak 30/06/2016 tarihinde tefhim edilen kararın temyiz süresinin son gününün resmi tatile rastlaması nedeniyle temyiz talebinin süresinde olduğu, 07/12/2016 tarihinde ek kararın tebliğ edildiği sanık müdafinin bu kez hükmün esasına yönelik temyiz talebinde bulunduğu ve bu şekilde temyiz talebinin reddine ilişkin 23/11/2016 tarihli ek kararın hukuki dayanaktan yoksun olduğu belirlenmekle yapılan incelemede:
1-Sanık müdafinin 14.12.2016 tarihli temyiz dilekçesinin içeriğine yönelik yapılan incelemede;
Sanık ... müdafinin temyizinin ‘beraat’ kararının gerekçesine yönelik olmadığı ve kararı temyiz etmesinde de hukuki yarar bulunmadığından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince temyiz talebinin tebliğnamaye aykırı olarak REDDİNE,
2-Sanık müdafinin 08.07.2016 tarihli temyiz dilekçesinin içeriğine yönelik yapılan incelemede;
Beraat eden ve kendisini vekille temsil ettiren sanık yararına karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/son madde ve fıkrası uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına "hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. madde ve fıkrası uyarınca 1.800,00 TL vekalet ücretinin hazineden alınarak sanığa verilmesine" cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,15.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.