MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, izin ücreti, asgari geçim indirimi alacağı, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 11.04.2008-27.02.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde kuaför olarak 2.400 TL net ücret ile haftanın 6 günü 09.00-19.30 arasında çalıştığını, ustalık belgesi olduğunu, ayda 2 gün 21.00-21.30’a kadar çalıştığını, yıllık izin kullanmadığını, dini bayramların iki günü ve resmi bayramlarda çalıştığını, asgari geçim indiriminin ödenmediğini, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile genel tatil ücreti, fazla çalışma ücreti, yıllık ücretli izin ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı asil, davacının 11.04.2008-14.03.2013 tarihleri arasında çalıştığını, izin kullanmak istediği için kendisine 15 gün izin verildiğini, izin sonu işe dönmeyip istifa ederek kendisine dükkân açtığını, ücretinin 1.050 TL olduğunu, yaptığı işe göre prim de ödendiğini, mesainin haftanın 6 günü 09.30-19.00 arasında olduğunu, resmi bayramlarda çalışıldığını, dini bayramlarda işyerinin kapalı olduğunu, davacının yıllık izinlerini kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işverenin iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirmeksizin sonlandığını ispat yükümlülüğünü yerine getiremediği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye, ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı işçi, aylık ücretinin 2.400,00 TL net olduğunu iddia etmiş, davalı işveren davacının 1.050,00 TL aylık ücret ve ayrıca prim aldığını savunmuştur.
Davacı tanıkları iddiayı doğrulamış, davalı tanıkları ücrete ilişkin beyanda bulunmamışlardır.
Davacının aylık ücretin yanında ayrıca 400,00 TL prim aldığı uyuşmazlık konusu değildir.
Dosyadaki bilgi ve belgeler, davacının kıdemi ve yapılan iş dikkate alındığında, davacının ücretinin aylık 1.050,00 TL ücret ve 400,00 TL prim olmak üzere toplam net 1.450,00 TL olarak kabulünün dosya kapsamına uygun düşeceği anlaşılmaktadır. Mahkemece, ücret miktarının net 2.400,00 TL. kabul edilerek işçilik alacaklarının hüküm altına alınması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.