Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması
Hüküm : TCK"nın 133/3, 62/1, 53/1, 52/1-2-4, 51/3-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin atılı suçun unsurlarının oluşmadığına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın bir dönem aralarında duygusal yakınlaşma olan katılan ile yaptığı konuşmayı kaydedip kendi eşine vermesi şeklinde sübutu kabul edilen eylemlerinin, konuşmaların iki kişi arasında ve yüz yüze gerçekleşmesi nedeniyle TCK’nın 133. maddesinde düzenlenen kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçunu oluşturmadığı, konuşma içeriklerinin özel hayat kapsamında olduğu anlaşıldığından TCK’nın 134/1 ve 134/2. madde ve fıkralarında düzenlenen görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal ve görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet hükmü kurulması gerekirken suç vasfında yanılgıya düşülerek sanığın eylemleri tek suç kabul edilerek yazılı şeklinde TCK’nın 133/3. madde ve fıkrasından mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a) TCK"nın 133/3. maddesinde düzenlenen kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçu için altı aydan iki yıla kadar hapis ve bin güne kadar adlî para cezası öngörülmüş iken, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 80. maddesi ile TCK"nın 133/3. maddesinde yapılan değişiklikle, temel ceza miktarı iki yıldan beş yıla kadar hapis ve dört bin güne kadar cezası olarak belirlenmiş ve ifşanın basın ve yayın yoluyla gerçekleşmesi halinde de aynı cezaya hükmolunacağının belirtilmiş olması karşısında, TCK"nın 7/2. maddesi gereğince, suçun işlendiği zamandaki kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunun ilgili tüm hükümlerinin somut olaya ayrı ayrı uygulanması ve her iki kanuna göre hükmedilecek sonuç cezalar belirlendikten sonra sanığın lehine olan kanunun tespiti ile lehe kanunun bir bütün halinde uygulanması ve bu durumun hükmün gerekçesine yansıtılması suretiyle hüküm tesisi gerektiğinin gözetilmemesi,

b) T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının infazda gözetilerek saklı tutulmasına, 07.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.