Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 89/1, 89/2-a-b, 62/1,
52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyetine
Sanıklar ... ve ..."nın ayrı ayrı
CMK’nın 223/2.c-e. maddeleri gereğince beraatlerine

Taksirle yaralama suçundan sanıklardan ...’ın mahkumiyetine; diğer sanıklar ... ve ...’nın beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkûmiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkûmiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, bu kapsamda, mahkeme tarafından 09.04.2015 tarihinde verilen 2.240 TL adli para cezasından ibaret mahkûmiyet hükmüne karşı, suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından, temyiz itirazın, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
B-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Olay tarihinde sanıklardan Veysel’in işyeri sorumlusu; sanık ...’in ise vardiya ustası olarak çalıştığı Gemciler Güven Metal adlı işyerinde işçi olarak çalışan katılanın kendisi ile ilgili olarak işçi sağlığı ve güvenliği ile ilgili tedbirlerin alınmaması nedeniyle, tel ruloyu vinç ile kaldırdığı sırada, rulonun vinçten kurtularak, kazazedenin sol ayağının üzerine düşüp, vücudunda kemik kırığı olacak şekilde yaralandığı, uzlaşmak istemediği ve şikayetçi olduğu olayda; yargılama safhasında 10.02.2015 tarihli üçlü bilirkişi heyetinden alınan raporda; sanığın cezai yönden kusurunun bulunmadığı tespit edilmişse de; 12.03.2013 tarihli Gemciler A.Ş’ye ait yönetim kurulu kararında; fabrikanın dökümhane işletmesindeki işlerin yürütülmesi, işçilerin idaresi, işçi sağlığı ve güvenliği gibi meri mevzuatın işveren yüklediği mükellefiyetlerin yerine getirilmesinden Makina Mühendisi Vardiya Amiri ...’nun yetkili ve sorumlu olduğunun kabulü karşısında sanığın meydana gelen olay sebebi sorumlu olduğunun tespit olduğunun kabulü ile sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
C-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın beraat etmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 07.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.