MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı-karşı davalı ... tarafından, davalı-karşı davacı ... aleyhine 01/11/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine dair verilen 01/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı-karşı davalı ile davalı-karşı davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece dava kısmen kabul edilmiş, karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, kızının babası olan ve aralarında evlilik bulunmayan dava dışı ...’ın evden kovularak istem dışı kendi evine yerleştiğini, davalının bu kişinin resmi evliliğinden doğan çocuğu olduğunu, davalının babasına yazdığı mektupta kendisine hakaret ettiğini belirterek uğramış olduğu maddi ve manevi zararın ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının eline hukuka uygun yollarla geçen mektupta kendisine hakaret edilerek manevi zarara uğradığı, maddi zararını ise delillendiremediği gerekçesiyle maddi tazminat istemi reddedilmiş, manevi tazminat istemi kısmen kabul edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin manevi tazminat davalarında vekâlet ücretine ilişkin 10/4. maddesi “Manevi tazminat davasının, maddi tazminat veya parayla değerlendirilmesi mümkün diğer taleplerle birlikte açılması durumunda; manevi tazminat açısından avukatlık ücreti ayrı bir kalem olarak hükmedilir” biçimindedir.
Dosya içeriğinden, davalı lehine 1.500 TL vekalet ücretine hükmedildiği, davacının maddi tazminat davasının tümden reddedilmesine ve anılan Tarife hükmüne rağmen reddedilen miktar üzerinden vekalet ücretine hükmedilmediği anlaşılmıştır. Ne var ki, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 1086 sayılı HUMK.’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 4 sayılı bendine “Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 10/4. maddesi uyarınca reddedilen maddi tazminat davası yönünden 3.000,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” cümlesinin eklenmesine, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacı-karşı davalıya yükletilmesine, davalı-karşı davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.