MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 20/10/2014 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 11/02/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, rücuen tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin reddine karar verilmiş, karar, davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı İdare, davalının haksız eylemi ile yaralanan dava dışı polis memuruna 2330 sayılı Kanun gereğince ödediği tazminatın rücuen ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Yerel mahkemece; davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden davaya konu olay sırasında dava dışı polis memuru ..."ın parmağında kırık oluşacak şekilde yaralandığı anlaşılmaktadır. Davalı, polis memurunun parmağını kırdığını kabul etmemekle birlikte polis memurunun tartışma sırasında düşerken herhangi bir yere çarparak parmağının kırıldığını,kasten yaralamadığını, mahkemece beraatine karar verildiğini beyan etmektedir.
TBK"nun 74. ( BK’nun 53.) maddesi uyarınca hukuk hakimi, ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı olmadığı gibi kusurun bulunup bulunmadığı ve oranı konusunda ceza mahkemesinde varılan sonuç ile de bağlı değildir. Bu yüzden olayın oluşuna uygun şekilde kusur oranlarının somut olgular gözetilerek hukuk hakimi tarafından belirlenmesi gerekir. Kaldı ki mevcut olayda ceza mahkemesinin gerekçesinden de dava dışı polis memurunun davacının direnmesi sonucu yere düştüğü ve kırık oluştuğunun belirlenmesine göre davalının eylemi ile dava dışı polis memurunun yaralanması arasında uygun illiyet bağı vardır. Şu durumda; mahkemece dava dışı polis memurunun parmağındaki kırığın davalının eylemi ile meydana geldiği, kusurun kast değil taksir derecesinde olmasının ancak indirim nedeni olacağı gözetilerek tazminatın kapsamının belirlenmesi gerekirken tümden reddedilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA 24/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.