MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili kadastro mahkemesine verdiği 21/04/2014 tarihli dilekçesinde özetle; ..., ... mahallesi 25524 ile 25525 adalar arasında kalan imar planında otopark yeri olarak ayrılan kısmın davacının zilyetliğinde olduğu halde, kadastro tespitinde bu kısmın sınırlandırılmadığını ve kullanıcı olarak davacının isminin yazılmadığını belirterek, bu kısımda davacının kullanıcı olduğunun tespitine karar verilmesini talep etmiş, kadastro mahkemesince taşınmaza tutanak düzenlenmediği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek dosya görevli asliye hukuk mahkemesine aktarıldıktan sonra, mahkemece kullanım kadastrosuna konu olmayan, imar planında park ve cami alanı olarak ayrılan yerde bu şekilde dava açmakta hukukî yarar bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 3402 sayılı Kanuna 5831 sayılı Kanunla eklenen Ek 4. maddesine göre kullanım kadastrosuna konu edilmemiş yerde kullanıcı tespiti yapılması istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1976 yılında yapılan 2/B madde uygulaması 22/03/2014 - 21/04/2014 tarihleri arasında ilân edilen kullanım kadastrosu vardır.

İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve 6292 sayılı Kanunun 8/6. maddesinde sayılan yerlerde kullanım kadastrosu yapılamayacağına, davacı kişinin bu konuda dava açmakta hukukî yararı bulunmadığına göre, davacının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 02/05/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.