Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ...’ın, babası katılan ... tarafından sunulan 06.09.2019 tarihli şikayetten vazgeçme dilekçesi, ...’ın mağdurun resmiyette babası olmaması ve mağdurun resmi olarak babası olan ...’ın aşamalarda şikayetçi olduğunu beyan etmesi karşısında, hükümsüz olduğu anlaşılmakla,
Olay günü, sanığın 0,60 promil alkollü halde idaresindeki motosiklet ile meskun mahalde, gece vakti, aydınlatması bulunmayan, iki yönlü yolda seyir halinde iken kendi istikameti ile aynı yönde yürüyen katılanlara arkadan çarpması sonucunda, bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralandıkları olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, lehe hükümlerin uygulanmadığına, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, sanığın bir nedene dayanmayan ilişkin temyiz itirazlarının reddine,ancak;
1-TCK"nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, yaralanmaların niteliği, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın, bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralanmalarından asli kusuru ile sorumlu olduğu somut olayda, sanık hakkında belirlenen temel cezanın asgari hadden fazla uzaklaşılarak tayin edilmesi nedeniyle sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
2-Yukarıda izah edilen olayda, sanığın alkol derecesi itibariyle bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığı gözetilmeyerek, sanık hakkında bilinçli taksir hükümleri uygulanmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
3-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün sair yönleri incelenmeksizin isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.