MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar; 15.09.2010 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli kira sözleşmesine göre kiracı oldukları mecuru 10.09.2013 tarihinde anahtar teslimi ile tahliye ettiklerini belirterek sözleşmenin 10. maddesi uyarınca davalı kiralayana verilen 39.000 Usd depozito bedelinin karşılığı 70.562,70 TL"nin tahsilini istemişlerdir. Davalılar; tahliyeden sonra mecurda hasar tespit edildiğini, hasar durumuna göre kendilerinin alacaklı durumda olduğunu belirterek davanın reddini savunmuş, 28.11.2013 tarihli ıslah edilen cevap dilekçesi ile davacılardan depozito alınmadığını, davacılara yemin teklif ettiklerini belirterek davanın reddini dilemişlerdir.Mahkemece, davacılara usulüne uygun yemin davetiyesi gönderildiğini, usulüne uygun tebliğ edildiğini ancak davacıların belirtilen günde hazır olmadıklarını ve mazeret de bildirmediklerini belirterek ispat edilemeyen davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacılar tarafından temyizi üzerine Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 05.11.2015 tarih, 2014/11058 esas 2015/9505 karar sayılı ilamıyla “... Davacılar imzası ve içeriği inkar edilmeyen kira sözleşmesine dayanarak sözleşmenin 10. maddesindeki düzenlemeye göre depozitonun iadesini istemiştir. Eldeki davada ispat külfeti davacılarda olup davacılar kira sözleşmesiyle depozitonun davalılara verildiğini ispatlamıştır. Ayrıca davalılar 21.08.2013 havale tarihli cevap dilekçesinde mecurdaki hasardan bahsederek davacılar tarafından depozitonun verildiğini kabul ederek depozitonun mahsubu ile davacıların ödemesi gereken bedelin 16435 TL olduğunu belirtmişlerdir. Buna göre, ispat külfeti davacılar üzerinde olup davacılar imzası ve içeriği itiraza uğramayan kira sözleşmesiyle depozitonun davalılara verildiğini kanıtladıklarına göre davalıların yemin teklif deliline dayanarak hukuki sonuç elde etmeleri düşünülemez...” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; davanın kabulü ile 70562,70 TL"nin kira sözleşmesinin sona erme tarihi 15.09.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davalılar tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalılar vekilinin faize ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Taraflar arasında imzalanan 15.09.2010 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli kira sözleşmesi hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinin 10. maddesinde; “Kiracı, ileride doğabilecek zarar, ziyan ve borçlara karşılık olarak 39.000 Usd teminat olarak kontrat imzası sırasında teslim edilmiştir. Kiracı taşınmazı tahliye ettikten sonra bütün masrafları ödemiş ise demirbaşlarda ve mobilyalarda bozulma kırılma ve kayıp yoksa alınan teminatlar aynen (en geç kontrat bitiminden itibaren 1 ay içinde) geri verilecektir. Verilen teminat yapılacak zarar ve ziyanı karşılamazsa kiracı ek zararı karşılamayı şimdiden kabul eder." şeklinde kararlaştırılan düzenleme karşısında, Mahkemece, taşınmazın ne zaman tahliye edildiği üzerinde durularak, sözleşmenin 10. maddesine göre tahliye tarihinden 1 ay sonrasından itibaren faize hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir. SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.